Από τον Ιπποκράτη, που για τον πυρετό και τον πόνο χρησιμοποιούσε την φλούδα της Ιτιάς μέχρι σήμερα, πέρασαν 25 αιώνες.
Πριν 180 χρόνια ανακαλύψαμε την υπεύθυνη ουσία που ονομάσθηκε σαλικίνη και αφού την μετατρέψαμε σε ακετυλοσαλικυλικό οξύ (που σήμερα το ξέρουμε σαν ασπιρίνη), την εφαρμόζουμε στην θεραπευτική λόγω των ιδιοτήτων τις οποίες έχει.
Με τον καιρό διαπιστώθηκε ότι :
- Μειώνει τον πυρετό και ελαττώνει τους πόνους
- Βελτιώνει τα συμπτώματα των φλεγμονών (το πρήξιμο, την ερυθρότητα, τον πόνο και την αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας)
- Μειώνει το ρίσκο καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού επεισοδίου
- Περιορίζει το ενδεχόμενο για καρκίνο του παχέος εντέρου (προκαταρκτικές μελέτες που συνεχίζονται)
Εν τούτοις όπως και με τα περισσότερα φάρμακα, μπορεί να υπάρξουν παρενέργειες που είναι:
Πόνος στο στομάχι, έλκος και εσωτερική αιμορραγία από το στομάχι ή το έντερο.
Επιδείνωση εκείνων των εγκεφαλικών επεισοδίων που δεν οφείλονται σε απόφραξη αλλά σε αιμορραγία ενός αγγείου.
Δημιουργία δυσκολίας στην αναπνοή λόγω ευαισθησίας κάποιων ασθενών, (πράγμα που σημαίνει αποφυγή της και από όσους έχουν άσθμα).
Προβλέψιμες ή απρόβλεπτες αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα.
Σύνδρομο Reye (πολύ σπάνιο, σε παιδιά) που λόγω ίωσης έλαβαν ασπιρίνη. Πολύ σοβαρό πρόβλημα με κίνδυνο ζωής ή σοβαρών νευρολογικών βλαβών.
Καταλήγοντας συμπεραίνουμε: Πολύ χρήσιμο φάρμακο για το οποίο δεν γνωρίζουμε ακόμα τα πάντα. Δεν συμπαθούμε τη χρήση του στα παιδιά, σε όσους έχουν γνωστή ευαισθησία σε αυτή, σε όσους έχουν άσθμα. Αν υπάρχουν προβλήματα στο στομάχι ή το έντερο από άλλες παθήσεις ή δεν το παίρνουμε καθόλου ή -εφόσον είναι απόλυτα αναγκαίο- λαμβάνοντας μέτρα προφύλαξης και προστασίας.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΑΥΤΟ
- Η αντίδραση στην ασπιρίνη δεν είναι ποσοτική αλλά ποιοτική. Μπορεί να προκληθεί και από μικρή δόση. Ας το γνωρίζουν όσοι την παίρνουν για προβλήματα καρδιάς.
- Στα φαρμακεία υπάρχουν διάφορες μορφές ασπιρίνης που περιέχονται σε συσκευασίες με διάφορα ονόματα. Διαβάστε τις οδηγίες. Αναζητήστε το ‘’ακετυλοσαλυκιλικό οξύ’’ και λάβετε τα μέτρα σας.