Η θεραπεία των ρευματικών κυρίως παθήσεων αλλά και διαφόρων άλλων, δεν ξεχνάμε ότι γίνεται σήμερα με φάρμακα και σε κάποιες περιπτώσεις που το απαιτούν, με χειρουργικές επεμβάσεις. Εντούτοις σημαντική βοήθεια προσφέρει και η φυσικοθεραπεία που συνδυάζεται συχνά με τις άλλες (κύριες) μορφές θεραπείας.
Η Υδροθεραπεία, (spa therapy ή και medical hydrology) όπως φέρεται στην Αγγλοσαξoνική βιβλιογραφία, διακρίνεται σε μορφές. Αυτές είναι:
- Εισπνευσιοθεραπεία (εισπνοές)
- Λουτροθεραπεία
- Ποσηθεραπεία
- Ιλυοθεραπεία ή Πηλοθεραπεία (Λασπόλουτρα)
- Θαλασσοθεραπεία
Πως ενεργεί η υδροθεραπεία;
Όπως ξέρουμε σήμερα, η λουτροθεραπεία βασίζεται κατά κύριο λόγο στις παρακάτω ιδιότητες του Ιαματικού νερού:
θερμικό ερέθισμα
Η θερμοκρασία του νερού πρέπει να είναι πάνω από 34 βαθμούς. Κάτω από την επίδραση της θερμοκρασίας, έχουμε διάνοιξη αγγείων, υπεραιμία, εφίδρωση, χαλάρωση μυών, αυξημένη τοπική τροφοδοσία και βελτίωση θρέψης, μείωση πόνου.
Η αναλγησία και η μυϊκή χαλάρωση, επιτυγχάνονται καλλίτερα σε 38-40 βαθμούς. Σε ακόμα μεγαλύτερη θερμοκρασία μπορεί να γίνει απορρόφηση υγρού από τις πάσχουσες αρθρώσεις καθώς και διείσδυση-επίδραση μεταλλικών ή ραδιενεργών στοιχείων του φυσικού νερού της πηγής.
μηχανικό ερέθισμα
Τόσο ή άνωση του νερού, όσο και η υδροστατική του πίεση, κάνουν το σώμα ελαφρύτερο. Μέσα στο νερό ο άνθρωπος κινείται ευκολότερα και αυτό, συνδυαζόμενο με την μυϊκή χαλάρωση από την θερμοκρασία επιτρέπει μεγαλύτερη κινητικότητα και λειτουργικότητα στις αρθρώσεις και βοηθά στην απορρόφηση οιδημάτων από τους πάσχοντες ιστούς. Πέρα από αυτά, η χαλάρωση δημιουργεί μια θετική ψυχική διάθεση που για τον σύγχρονο πιεσμένο άνθρωπο δεν είναι αμελητέα. Επίσης έχουν παρατηρηθεί επιδράσεις, τόσο στο φλεβικό σύστημα, όσο και στο ουροποιητικό (αύξηση διούρησης), λόγο εφαρμογής πίεσης στην κοιλιακή χώρα.
Η Εκτίμηση και θεραπευτική αξιολόγηση των υδάτων μιας πηγής, λαμβάνει υπόψη την οξεοβασική ισορροπία του μεταλλικού νερού και τις οξειδωτικές και αναγωγικές του ικανότητες. Ιδιαίτερη σημασία δίδεται στο στοιχείο S (θείο), που υπάρχει με τη μορφή θειικής (SO4–)ή υπο-θειικής ρίζας (S2O3–).
Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι υπάρχει συμμετοχή του θείου στην κατασκευή του αρθρικού χόνδρου και ότι (στις εκφυλιστικές αρθροπάθειες ιδίως), που ταλαιπωρούν τα άτομα τρίτης ηλικίας, το θείο στον αρθρικό χόνδρο είναι ελαττωμένο.
Έρευνες με ραδιενεργό θείο (S35 ) έδειξαν ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες στη χρησιμοποίηση του νερού (π.χ. με υπέρθερμα λουτρά, λασπόλουτρα κτλ.), το θείο εισδύει από το δέρμα στον οργανισμό. Διαπιστώθηκε αύξηση του θείου στο αίμα, το μυελό των οστών, τον αρθρικό χόνδρο και το αρθρικό υγρό. Στο συνδετικό επίσης ιστό, το θείο συνδέεται με τους πολυσακχαρίτες.
Στα χημικά στοιχεία του ιαματικού νερού περιλαμβάνονται και τα καλούμενα μικροστοιχεία. Αυτά περιέχονται στα ιαματικά νερά σε μικρές ποσότητες και πιστεύεται ότι εμφανίζουν ειδική δράση (όπως για παράδειγμα η βιτ.B12 στην αναιμία τύπου Biermer γνωστή και σαν μεγαλοβλαστική αναιμία). Στα ραδιενεργά επίσης στοιχεία με τα οποία είναι εμπλουτισμένα μερικά μεταλλικά νερά, ασκούν επίσης δράση. Για παράδειγμα το ραδόνιο, εισδύει στον οργανισμό με την εισπνοή και το υπέρθερμο λουτρό, ιδίως δε το λασπόλουτρο.
Πολλά ιαματικά νερά στην Ελλάδα, έχουν και άλλες ιδιότητες όπως καθαρτική, διουρητική και βρογχοδιασταλτική. Μπορούν επομένως να χρησιμοποιηθούν για ποσηθεραπεία ή και εισπνοές, βοηθώντας σε παθήσεις που σχετίζονται με καρδιαγγειακά νοσήματα, υπέρταση, νεφροπάθειες και παθήσεις πνευμόνων.
Συμπέρασμα: Η θεραπευτική δράση του χημικού παράγοντα του μεταλλικού νερού, υπήρξε εμπειρική διαπίστωση από τα αρχαία χρόνια και σήμερα, μπαίνει σε επιστημονική βάση μετά από τη διενέργεια ερευνών και εργαστηριακών αναλύσεων και μελετών.
δείτε και
Πως χρησιμοποιούμε τα ιαματικά νερά
Τί είναι τα ιαματικά λουτρά;
Πως χρησιμοποιούμε τα ιαματικά νερά
Θεραπευτικές ενδείξεις λουτροθεραπείας. Πότε και που ωφελούν.
Κάνει να πάω στα μπάνια; Ενδείξεις και Αντενδείξεις Λουτροθεραπείας.