Η φλεγμονή της σκωληκοειδούς προκαλεί τη γνωστή οξεία σκωληκοειδίτιδα (εικόνα).
Περίπου 7% των ανθρώπων στις Δυτικές χώρες παρουσιάζουν σκωληκοειδίτιδα κάποια στιγμή στη ζωή τους και περίπου 200.000 επεμβάσεις πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στις Η.Π.Α. Στην Αφρική όμως και την Ασία η νόσος δεν είναι τόσο συχνή. Ίσως λόγω των διαιτητικών συνηθειών στους κατοίκους αυτών των ηπείρων, των οποίων η διατροφή είναι πλούσια σε φυτικά.
Πως προκύπτει η φλεγμονή;
Η αιτία της οξείας σκωληκοειδίτιδας (κυρίως σε μικρές ηλικίες) είναι η απόφραξη του αυλού της αποφύσεως, συνήθως λόγω υπερτροφίας των λεμφικών θυλακίων.
Απόφραξη από κοπρόλιθο έχουμε στο 1/3 περίπου των πασχόντων. Το 5% αφορά σπανιότερες καταστάσεις (ξένα σώματα, στενώσεις, κλπ.), ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που παραμένουν αναιτιολόγητες.
Σε κάθε περίπτωση η απόφραξη του αυλού δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για ανάπτυξη φλεγμονής. Στην βλέννα που παράγεται αρχίζει ο πολλαπλασιασμός βακτηριδίων. Οι τοξίνες τους κάνουν ζημιά στο τοίχωμα της απόφυσης. Προοδευτικά θα προκληθεί αύξηση της τοπικής εσωτερικής πίεσης του αυλού και ισχαιμία. Αν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να εξελιχτεί σε γάγγραινα. Το αποτέλεσμα θα είναι η διάτρηση και περιτονίτιδα, δηλαδή η επέκταση της φλεγμονής μέσα στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Εδώ πλέον, τα πράγματα μπορεί να αποδειχτούν επικίνδυνα.
Τι συμπτώματα έχει η φλεγμονή της σκωληκοειδούς;
Εκδηλώνεται με πόνο στην κοιλιά ανορεξία, ναυτία και έμετο. Η εφαρμογή πίεσης στο κάτω δεξιό μέρος προκαλεί εντοπισμένο πόνο. Ο πυρετός είναι συνήθως χαμηλός. Υπάρχει αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων.
Όμως μην ξεχνάτε πως: Η σκωληκοειδίτις μπορεί να μιμηθεί σχεδόν όλα τα νοσήματα της κοιλιάς. Αυτό σημαίνει πιθανότητα λάθους και κατάληξη στο χειρουργείο όπου δεν θα γίνει μια ‘’στοχευμένη’’ μικρή τομή αλλά τομή ‘’ερευνητικής λαπαροτομής’’ ή τομή άλλου είδους, ανάλογα με το ποια ήταν η λαθεμένη εκτίμηση που έγινε.
Η τυπική εικόνα της δεν είναι πάντα ‘’τυπική’’. Όταν είναι, αρχίζει με ενόχληση στο μέσο της κοιλιάς, γύρω από τον ομφαλό. Ο άρρωστος δεν έχει όρεξη και πιθανό να νοιώθει ναυτία. Ο πόνος είναι συνεχόμενος, χωρίς διαλείμματα και όχι πάρα πολύ δυνατός. Ίσως υπάρξει εμετός. Σιγά – σιγά (λίγες ώρες) ο πόνος κατηφορίζει και εγκαθίσταται στο δεξί κάτω μέρος της κοιλιάς. Στην κίνηση, το βήξιμο, την προσπάθεια να σηκωθούμε, μπορεί να γίνεται πιο έντονος.
Ο πυρετός (εφόσον δεν υπάρχει διάτρηση) γυρίζει γύρω στο 37,8 έως 38ο C. Στη γενική του αίματος, τα λευκά θα βρεθούν πάνω από 10.000 και έως 15.000.
Έχετε κάτι ανάλογο; Επειγόντως στο γιατρό.
Χωρίς καθυστέρηση! Η σκωληκοειδίτις δεν αστειεύεται. Μπορεί να απειλήσει τη ζωή μας. Μην αυτοσχεδιάσετε και μην ακούτε συμβουλές από τους γύρω. Αν γίνει διάτρηση, τα πράγματα δυσκολεύουν γιατί θα προκληθεί περιτονίτιδα.
Δεν γίνεται να μη χειρουργηθώ;
Ξεχάστε το. Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις. Το χειρουργείο είναι η μόνη σίγουρη λύση και μπορεί να γίνει είτε με τον κλασικό τρόπο είτε λαπαροσκοπικά.
Συνοπτικά.
Η οξεία σκωληκοειδίτις αποτελεί συχνή νόσο που αφορά κυρίως τις μικρότερες ηλικίες. Ακριβώς για αυτό το λόγο η εμφάνιση της σε μεγάλους μπορεί να προκαλέσει διαγνωστική σύγχυση. Ο κίνδυνος από την εξέλιξη και τις επιπλοκές της, απαιτεί άμεση κινητοποίηση. Ο μόνος υπεύθυνος για να θέσει τη διάγνωση που θα οδηγήσει στο χειρουργείο είναι ο γιατρός.
Σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση, σημαίνει σήμερα ασφαλή εξέλιξη και γρήγορη επιστροφή στα καθημερινά.
Δείτε και: Υπάρχει χρονία σκωληκοειδίτις;