Πρόκειται για χρόνια δερματοπάθεια που είναι αρκετά συχνή μια και προσβάλει το 2% περίπου του γενικού πληθυσμού.
Η φλεγμονώδης αυτή νόσος δεν κάνει διάκριση στο φύλο και αφορά εξίσου άνδρες και γυναίκες αλλά έχει διαφορές ανάμεσα στις φυλές της ανθρωπότητας και φαίνεται να επηρεάζεται από την γεωγραφική εντόπιση μιας χώρας.
Μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά συνήθως μεταξύ 20 έως 35 ετών.
Ένα ποσοστό 10 – 15% του συνόλου, μπορεί να προσβάλει και παιδιά πριν από την ηλικία των 10 ετών. Τότε η νόσος αφορά μεγαλύτερη έκταση του σώματος και δεν ελέγχεται εύκολα με τοπικές θεραπείες.
Μόνο το ¼ των ασθενών θα εμφανίσει ψωρίαση μετά από τα 40.
Η πιο συνηθισμένη από τις διάφορες μορφές που μπορεί να πάρει η νόσος είναι η κατά πλάκας ψωρίαση (την λέμε και κοινή ψωρίαση), που αφορά το 80% περίπου όλων των ασθενών.
Υπάρχουν επίσης και άλλες μορφές όπως η σταγονοειδής, η ερυθροδερμική και η φλυκταινώδης.
Οι διαφορές τους βρίσκονται (κυρίως) στην μορφολογία που έχουν οι δερματικές αλλοιώσεις, την έκταση που καταλαμβάνουν και τις περιοχές του σώματος που συνήθως εντοπίζονται.
Όσοι πάσχουν εμφανίζουν κόκκινες, παχιές πλάκες με λέπια στην επιφάνειά τους τα οποία ξεκολλούν εύκολα και είναι χαρακτηριστικά στην κατά πλάκας ψωρίαση που συνήθως εντοπίζεται στους αγκώνες, τα γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής, το κατώτερο τμήμα της ράχης αλλά και άλλα μέρη στο σώμα. Οι βλάβες μπορεί να ματώνουν, κυρίως όταν ο ασθενής προσπαθεί να ξεκολλήσει τα λέπια.
Την σταγονοειδή ψωρίαση, συνηθισμένη επίσης μορφή, θα την δούμε σε νεότερους ανθρώπους μετά από στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις. Εδώ οι δερματικές αλλοιώσεις μοιάζουν με κόκκινες σταγόνες (κυρίως στον κορμό και τα άνω – κάτω άκρα)
Σπανιότερα έχουμε την Ανάστροφη ψωρίαση, (κυρίως παχύσαρκα άτομα στις φυσιολογικές πτυχές του σώματος), την Φλυκταινώδη ψωρίαση (φυσαλίδες με υγρό σε παλάμες και πέλματα κυρίως) και τέλος την γενικευμένη ψωρίαση που συνδυάζεται με την ερυθροδερμική μορφή και προσβάλει σχεδόν όλο το σώμα προκαλώντας πόνο και φαγούρα.
Ποσοστό που ανέρχεται σε 10-30% των ασθενών εμφανίζει παράλληλα και αρθρίτιδα, η οποία προκαλεί πόνο, οίδημα και δυσκαμψία των αρθρώσεων. Κυρίως προσβάλλονται τα χέρια, τα πόδια, οι αγκώνες, οι καρποί και το κατώτερο τμήμα της ράχης. Σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για ψωριασική αρθρίτιδα.
Γιατί παθαίνουμε ψωρίαση;
Τα αίτια της ψωρίασης δεν είναι γνωστά. Στο υπόστρωμα αυτής της δερματικής πάθησης βρίσκεται μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού μας. Κάποια κύτταρα (Τ- λεμφοκύτταρα) αυτού του συστήματος προκαλούν πιο γρήγορη ωρίμανση των κυττάρων του δέρματος που συσσωρεύονται και σχηματίζουν ‘’πλάκες’’.
Σύμφωνα με τις έως σήμερα μελέτες μπορούμε να πούμε ότι διάφοροι περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες συνεργάζονται ώστε να υπάρξει η έναρξη και η εξέλιξη της νόσου.
Υπάρχει κληρονομική επίπτωση στο 1/3 των ασθενών, αλλά μόνο με την έννοια της μεγαλύτερης προδιάθεσης για την νόσο, η οποία για να εκδηλωθεί θα πρέπει να πυροδοτηθεί και από άλλους, περιβαλλοντικούς παράγοντες. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί κάποιου που πάσχει από ψωρίαση δεν είναι υποχρεωτικό ότι θα εμφανίσει νόσο όπως επίσης σημαίνει ότι αν κάποιος έχει κληρονομήσει το γονίδιο (CARD14), δεν είναι υποχρεωτικό ότι θα νοσήσει.
Νεότερες εργασίες, φαίνεται να συνδέουν την ψωρίαση με την δυνανεξία στην γλουτένη σε ποσοστά που κυμαίνονται έως και 25%.
Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που απαιτούνται για να εκδηλωθεί η ασθένεια είναι το ψυχολογικό stress, οι τραυματισμοί, κάποιες φαρμακευτικές ουσίες (λίθιο, καρδιολογικά φάρμακα, ιντερφερόνη) και λοιμώξεις από στρεπτόκοκκο. Το κλίμα επίσης πιθανολογείται ισχυρά πως παίζει κάποιο ρόλο (χειμώνας, κρύο, υγρό κλίμα). Τέλος το αλκοόλ φαίνεται ότι επιδεινώνει το πρόβλημα.
Δείτε και:
Ψωρίαση. Απρεμιλάστη: Αποτελεσματική θεραπεία χωρίς ενέσεις και χωρίς παρενέργειες
Ψωρίαση. Συμπτώματα, Διάγνωση, Θεραπεία.
Ψωρίαση. Τι την φουντώνει τι την καταστέλλει
Βότανα στην θεραπεία της ψωρίασης; Γιατί όχι;
Ψωρίαση. Επιτέλους κάτι συμβαίνει;
| Ψωριασική Aρθρίτιδα. Eλάχιστα γνωστή, αρκετά συνήθης |