Οι ηπατίτιδες, που προέρχονται είτε από ιούς είτε από το αλκοόλ είναι το μεγαλύτερο μας πρόβλημα. Όλες οι άλλες ηπατικές παθήσεις (γενετικά νοσήματα, μεταβολικά νοσήματα, νοσήματα που οφείλονται στη χρήση φαρμάκων), ακολουθούν
Τα περισσότερα φάρμακα και το αλκοόλ μεταβολίζονται στο συκώτι. Επομένως εκεί ασκούν και την επίδραση τους, στα ηπατικά κύτταρα. Πολλά φάρμακα και πολύ αλκοόλ μπορούν να κάνουν σοβαρό πρόβλημα.
Η οξεία ηπατίτιδα είναι πιο «θορυβώδης» αλλά συνήθως πολύ λιγότερο επικίνδυνη από την χρόνια. Στις περισσότερες περιπτώσεις η οξεία νόσηση δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις.
Φοβόμαστε περισσότερο τις καταστάσεις που οδηγούν σε χρόνια ηπατοπάθεια, ύπουλα, χωρίς συμπτώματα και με μακροχρόνια πορεία εξέλιξης
Αυτές οδηγούν στην κίρρωση και, πάνω στο έδαφος της, ενδεχόμενα και στον καρκίνο.
Η κίρρωση η ίδια δεν είναι καρκίνος.
Η ιατρική επιστήμη προσπαθεί να μην συμβεί η κίρρωση αλλά να την προλάβουμε.
Προχωρημένη κίρρωση απαιτεί μεταμόσχευση γιατί διαφορετικά θα προκύψει ο θάνατος.
Η μεταμόσχευση στις ημέρες μας δίνει καλά ποσοστά επιτυχίας και μακρόχρονης επιβίωσης. Δεν παύει να είναι μια πολύ σοβαρή επέμβαση.
Το μεταβολικό σύνδρομο (παχυσαρκία, χοληστερίνη, σάκχαρο, ουρικό οξύ, υπέρταση), οδηγεί σε λιπώδες ήπαρ και έτσι ευνοεί την ανάπτυξη κίρρωσης. Είναι πρόβλημα μεγάλο και ευδοκιμεί επί των ημερών μας. Εκτός από κίρρωση, ο παχύσαρκος κινδυνεύει επίσης από καρδιοαγγειακά νοσήματα και από καρκίνο.
Η υπερκατανάλωση αλκοόλ και ο αλκοολισμός οδηγούν αρκετούς σε κίρρωση (20% του συνόλου περίπου). Λογική χρήση αλκοόλης δεν προκαλεί πρόβλημα.
Ο πιο εύκολος τρόπος για να μάθουμε αν έχουμε ηπατικό πρόβλημα είναι να μετρήσουμε τα ένζυμα που λέγονται τρανσαμινάσες.
Η τυχόν αύξηση των τρανσαμινασών δεν σημαίνει ότι έχουμε κίρρωση αλλά ότι πρέπει να ψάξουμε καλλίτερα να δούμε τι συμβαίνει
Για τις κυριότερες (και επικίνδυνες) ηπατίτιδες έχουμε πλέον τρόπους πρόληψης και τρόπους θεραπείας
Εμβόλιο υπάρχει για πρόληψη από ηπατίτιδα Β αλλά δεν υπάρχει για ηπατίτιδα C.
Δείτε και: