Τι στην ευχή είναι αυτό που τρώμε;
Το ερώτημα είναι βέβαιο ότι στις μέρες μας, απασχολεί πολλές φορές τον καταναλωτή. Τρώμε όλο και περισσότερο ‘’έτοιμα’’ ή ‘’προμαγειρευμένα’’ και συσκευασμένα τρόφιμα, τυλιγμένα σε γυαλιστερά χαρτιά, χρωματισμένα με φανταχτερά χρώματα, αρωματισμένα με έντονες και γαργαλιστικές μυρωδιές, ασυνήθιστες και περίεργες γεύσεις.
‘’Τραγανά’’ ή ‘’φρεσκοκατεψυγμένα’’ που δεν … έτυχαν αλλά πέτυχαν όπως θα έλεγε και η γνωστή διαφήμιση. Πέτυχαν να αποσπάσουν την προσοχή μας, να συγκινήσουν το στομάχι μας, να τρυπώσουν με την καταιγιστική διαφήμιση στο μυαλό μας και από εκεί, κατευθείαν, στην τσέπη μας.
Τρώμε επίσης κονσέρβες και πίνουμε χυμούς ‘’χωρίς συντηρητικά’’, αλείφουμε στο ψωμί του παιδιού μας ‘’ανακατεργασμένα’’ τυριά και το ταΐζουμε ‘’επιδόρπια’’ με ‘’υποκατάστατα γιαούρτης’’. Στο καρβέλι που αγοράζουμε περιέχονται ‘’διογκωτικά’’ και ‘’βελτιωτικά αλεύρων’’.
Στις γαρίδες, τα αλλαντικά (και όχι μόνο), ‘’βελτιωτικά χρώματος’’ και ‘’αντιαμαυρωτικά’’.
Στα γλυκά ‘’βελτιωτικά και ενισχυτικά της γεύσης’’.
Θεός ξέρει που και σε τι, τρώμε ακόμα ‘’μέσα οξύνισης, ‘’σκληρυντικούς παράγοντες’’ , ‘’γαλακτωματοποιητές’’, ‘’διαυγαστικά υλικά’’ και χρωστικές ύλες.
Όλα αυτά, τα λέμε πρόσθετα τροφίμων και μπαίνουν μέσα μας για ‘’τεχνολογικούς λόγους’’. Η προσθήκη τους στα στάδια της παραγωγής, μεταποίησης, κατεργασίας, παρασκευής, και συσκευασίας, έχει στόχο τη βελτίωση της παραγωγής, την ωραία εμφάνιση και την αντοχή και συντήρηση των τροφίμων.
Πρέπει ασφαλώς να πούμε ότι δεν είναι όλα επικίνδυνα ή έστω αμφίβολου αποτελέσματος. Κάποια από αυτά όχι μόνο δεν πειράζουν αλλά μπορεί και να ωφελούν. Εν τούτοις, σε γενικές γραμμές η φυσική διατροφή που αποτελεί σήμερα παρελθόν, θα ήταν σίγουρα προτιμότερη.
Στο άρθρο αυτό δεν θα αναλύσουμε τους λόγους που οδήγησαν στις αλλαγές της διατροφής μας (κάτι που είναι σύνθετο και πολυπαραγοντικό), αλλά θα σας μεταφέρουμε μερικές γνώσεις, κυρίως για να προβληματιστείτε και, ίσως, να αλλάξετε τακτικές στην διατροφή σας και την διατροφή της οικογένειας.
Οι πρόσθετες ύλες, στις χώρες της ΕΕ, πρέπει να αναγράφονται υποχρεωτικά στη συσκευασία που βγαίνει στο εμπόριο. Κάθε συσκευασία, ανάλογα με το προϊόν, μπορεί να περιέχει περισσότερα από ένα πρόσθετα.
Οι ονομασίες τους είναι συχνά πολυσύλλαβες αλλά και δυσνόητες λέξεις και για αυτό αναγράφονται ως κωδικοί, κοινοί σε όλες τις χώρες, ώστε να αναγνωρίζονται εύκολα.
Το γράμμα Ε μπαίνει πάντα στην αρχή αυτού του κώδικα και ακολουθείται από τρείς αριθμούς (τώρα και τέσσερεις γιατί δεν φτάνουν).
Στον κατάλογο έχουν γίνει στο μεταξύ και αλλαγές, είτε γιατί κάποιες αφαιρέθηκαν, είτε γιατί έπαψαν να χρησιμοποιούνται όταν κάποια άλλα πρόσθετα, πλέον κατάλληλα ή και φθηνότερα σε κόστος τα αντικατέστησαν. Μερικά αποσύρθηκαν χρόνια αργότερα αφού, νεώτερα δεδομένα τα ενοχοποίησαν και ως εκ τούτου κρίθηκαν -εκ των υστέρων φυσικά- ακατάλληλα, τόσο για …..ανηλίκους όσο και ενήλικες.
Αλλά για όλα αυτά θα ακολουθήσει και άλλη ανάρτηση