Υπερπλασία του Προστάτη. Ο ένας στους δυο.......χάνει.

Είναι καλοήθης πάθηση. Απασχολεί σχεδόν 1 στους 2 άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών. Τα συμπτώματα με την αύξηση της ηλικίας προοδευτικά χειροτερεύουν.

Πάνω από τα 60-80 χρόνια ηλικίας απασχολούν έως και 80% των ανδρών ή και περισσότερο.

Που οφείλεται;

Το μέγεθος του προστάτη αυξάνεται προοδευτικά σε όλους τους άνδρες μετά από την μέση ηλικία.

Δεν γνωρίζουμε ακριβώς γιατί, αλλά πιθανολογούμε ισχυρά το ρόλο των ανδρικών ορμονών. (εικόνα κατωτέρω).

Εάν μεγαλώσει αρκετά δημιουργώντας ένα καλοήθη όγκο που τον λέμε αδένωμα, οδηγεί σε μείωση της διαμέτρου της ουρήθρας, αύξηση της πίεσης και δυσχέρεια στην ομαλή αποβολή των ούρων η οποία θα γίνεται πιο αργά και πιο δύσκολα.

Αυτή την κατάσταση την λέμε καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.

Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη δεν είναι ούτε ‘’πρόκειται να γίνει’’ καρκίνος.

Εν τούτοις η ύπαρξη μια καλοήθους υπερπλασίας σε ένα άνδρα, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να αναπτύξει εντελώς ανεξάρτητα ένα καρκίνο. Επομένως κάθε άνδρας μετά την ηλικία των 50 ετών πρέπει να επισκέπτεται τον ουρολόγο του μια φορά το χρόνο και να κάνει εξέταση PSA (προστατικό αντιγόνο), τόσο για την παρακολούθηση της υπερπλασίας του, όσο και για την πρόληψη ενός ενδεχόμενου καρκίνου.

Καλοήθης Υπερπλασία: Συμπτώματα

Συχνουρία (συχνή ούρηση)
Επείγουσα και ξαφνική ανάγκη ούρησης
Αδύναμη ροή, ενίοτε σε σταγόνες
Νυκτουρία (ξυπνάτε αρκετές φορές για να ουρήσετε).
Δυσκολία στην πρωινή ούρηση (δεν ξεκινά εύκολα)
Επίσχεση (πλήρης αδυναμία ούρησης)

Αρκετές φορές μπορεί να υπάρξει και αιματουρία καθώς και μικρός πόνος στην ούρηση.

Επίσης το ενδεχόμενο ανάπτυξης ουρολοίμωξης είναι μεγαλύτερο σε άτομα που έχουν καλοήθη υπερπλασία.

Πώς γίνεται η διάγνωση.

Ο γιατρός μπορεί να εξακριβώσει αν έχετε διόγκωση του προστάτη με την δακτυλική εξέταση από το ορθό. Θα ψηλαφήσει δηλαδή τον προστάτη μέσω του εντέρου. Η εξέταση προκαλεί μια μικρή ενόχληση αλλά δεν προκαλεί πόνο στους περισσότερους ασθενείς. Με την δακτυλική εξέταση, εκτός από το μέγεθος θα γίνει αντιληπτή επίσης κάποια ανώμαλη σύσταση του αδένα, ένα εξόγκωμα ή μια σκληρία.

Ανώδυνη επίσης, εντελώς αθώα και πληροφοριακή εξέταση είναι το υπερηχογράφημα που γίνεται από την κοιλιά ή από το έντερο (διορθικά). Το υπερηχογράφημα δεν είναι πάντα αναγκαίο για την διάγνωση της καλοήθους υπερπλασίας και δεν πρέπει να κάνουμε κατάχρηση.

Η δακτυλική εξέταση και το υπερηχογράφημα δίνουν στο γιατρό μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης του προστάτη.

Μερικές ακόμα εξετάσεις που ενδεχομένως θα χρειασθούν είναι: η γενική εξέταση των ούρων, η κρεατινίνη και το PSA ή όπως αλλιώς λέγεται ‘’ειδικό προστατικό αντιγόνο’’

Το Ειδικό Προστατικό Αντιγόνο (Prostate Specific Antigen) είναι μια γλυκοπρωτείνη με 237 αμινοξέα που παράγεται από τα φυσιολογικά, τα καλοήθως υπερπλασθέντα αλλά και τα καρκινικά προστατικά επιθηλιακά κύτταρα. Βρίσκεται στο σπερματικό και προστατικό υγρό, στον ορό και στα ούρα. Η κύρια λειτουργία του είναι η υγροποίηση του σπέρματος.

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι το PSA παράγεται επίσης σε πολύ χαμηλά επίπεδα (<0,1ng/ml) από τους περι-ουρηθρικούς αδένες και από τον αδενικό ιστό του μαστού στις γυναίκες. Αυτό εξηγεί την απορία που συχνά έχουν οι ασθενείς που αφαίρεσαν τον προστάτη αλλά στις εξετάσεις ρουτίνας εξακολουθούν να το βρίσκουν σε χαμηλά επίπεδα.

Οι παραπάνω εξετάσεις και το ιστορικό του ασθενούς είναι τις περισσότερες φορές υπεραρκετές για να τεθεί η διάγνωση και να προσδιοριστεί το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται η νόσος. Περαιτέρω διαγνωστικές εξετάσεις θα κριθούν αναγκαίες πολύ πιο σπάνια και αυτές μπορεί να είναι:

Απεικόνιση της ουροδόχου κύστης με υπερηχογράφημα. Μόνο σε περιπτώσεις επιπλοκών και για την εκτίμηση της ποσότητας ούρων που παραμένουν στην κύστη μετά την ούρηση.
Απεικόνιση του ανώτερου ουροποιητικού με υπερηχογράφημα ή ενδοφλέβια πυελογραφία (όταν χρειαζόμαστε πληροφορίες και για την λειτουργία των νεφρών)
Κυστεοσκόπηση. Μόνο αν υπάρχει υποψία και άλλων παθολογικών καταστάσεων.
Ουρο-ροομετρία. Εξέταση που καθορίζει το χρόνο της ούρησης, την ταχύτητα ροής και την ποσότητα των ούρων.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να γίνει και ουροδυναμικός έλεγχος.

Συνέπειες στον πάσχοντα

Η καλοήθης υπερπλασία δεν αποτελεί κίνδυνο για τη ζωή του ασθενή και όλα τα δεδομένα λένε ότι η υπερπλασία δεν οδηγεί στον καρκίνο του προστάτη. Εν τούτοις τα συμπτώματα από την κύστη και την ουρήθρα επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του ασθενή σε περιπτώσεις περισσότερες από 30% των ανδρών πάνω από τα 65.

Οι άντρες αυτοί περιορίζουν τη λήψη υγρών πριν από ταξίδι και τη λήψη υγρών πριν τον ύπνο. Αδυνατούν να οδηγήσουν πάνω από 2 ώρες συνεχώς, δεν κοιμούνται αρκετά και δεν έχουν βαθύ και αναπαυτικό ύπνο. Αποφεύγουν να πηγαίνουν σε μέρη χωρίς τουαλέτα και σκέφτονται αρκετά την επίσκεψη σε θέατρα, γήπεδα, εκκλησία, κινηματογράφους κλπ. Συγκριτικά με τα άτομα χωρίς πρόβλημα έχουν μειωμένη ευεξία λόγω ανησυχίας για τη λειτουργία του ουροποιητικού, ανησυχίας για πιθανή ύπαρξη καρκίνου του προστάτη, ανησυχίας ενδεχόμενου επιδείνωσης, ερωτημάτων σχετικών με τη σεξουαλική τους δραστηριότητα κλπ. που τελικά οδηγούν σε χειρότερη ποιότητα ζωής από αυτή που έχουν υγιείς της ίδιας ηλικίας .

Η αντιμετώπιση της υπερπλασίας του προστάτη

Ο ουρολόγος που θα διαγνώσει καλοήθη υπερπλασία είναι και ο μόνος αρμόδιος να διαλέξει και να συστήσει την κατάλληλη θεραπεία. Στόχος αυτής της θεραπείας θα είναι η ανακούφιση του ασθενούς από τα συμπτώματα και η εξασφάλιση μια ανεκτής λειτουργίας της ούρησης. Ανάλογα με την ένταση των συμπτωμάτων και τον εργαστηριακό έλεγχο ο γιατρός μπορεί να χρειασθεί:

Απλή παρακολούθηση της εξέλιξης
Φαρμακευτική θεραπεία
Χειρουργική Αντιμετώπιση

Χρειάζεται εδώ να τονισθεί ότι η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας είναι απόλυτα εξατομικευμένη και θα πρέπει να προσαρμόζεται στις πραγματικές ανάγκες κάθε συγκεκριμένου ασθενή.

δείτε περισσοτερα στο: Πάσχω από υπερπλασία του προστάτη. Τι θεραπεία να προτιμήσω;

Συνοπτικά:

Το 50% σχεδόν των ανδρών πάνω από τα 50, έχουν διογκωμένο προστάτη.
Δεν υπάρχει γνωστός τρόπος πρόληψης
Ο αριθμός των ανδρών με συμπτώματα υπερπλασίας υπολογίζουμε ότι θα αυξηθεί περίπου 45% τα επόμενα 10 χρόνια, κυρίως λόγω αύξησης του μέσου προσδόκιμου επιβίωσης.
Η υπερπλασία του προστάτη δεν επηρεάζει την σεξουαλική ικανότητα.
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη δεν είναι καρκίνος.
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη δεν οδηγεί σε μεγαλύτερη πιθανότητα μελλοντικής ανάπτυξης καρκίνου.
Ένας άνδρας δεν αποκλείεται να έχει υπερπλασία και καρκίνο του προστάτη συγχρόνως.
Η εξέταση μετά τα 50 χρόνια και σε τακτικά χρονικά διαστήματα από τον ουρολόγο έχει μεγάλη σημασία.