Στη διάρκεια της εμβρυϊκής ζωής αλλά και μετά από αυτή, στην άκρη της σπονδυλικής μας στήλης (κόκκυγας), μπορεί να υπάρξει μια ‘’παγίδευση’’ τριχών κάτω από το δέρμα. Τις τρίχες αυτές ο οργανισμός για να τις απομονώσει δημιουργεί μια κύστη που την ονομάζουμε ‘’τριχοφωλεακή’’. Σε μερικές περιπτώσεις η κύστη δεν περιέχει τρίχες.
Η κατάσταση αυτή θα υφίσταται για πολλά χρόνια χωρίς ούτε καν να την υποψιαζόμαστε. Κάποια στιγμή στη ζωή μας αν κοιτάξουμε με προσοχή, ίσως να διαπιστώσουμε μια μικρή τρυπούλα στο πάνω μέρος της γλουτιαίας σχισμής.
Η τρυπούλα αυτή (αν υπάρχει), δε δίνει κανένα ενοχλητικό σύμπτωμα. Σε περίπτωση όμως μόλυνσης, μπορεί να βγάλει λίγο ορώδες υγρό (αυτόματα ή με πίεση), ενίοτε δε αίμα ή πύον. Αυτό είναι δείγμα πως σχηματίστηκε συρίγγιο.
Γενικότερα η κύστη κόκκυγος, εάν θα υποστεί φλεγμονή από μικρόβια, μπορεί να εκδηλωθεί:
· με οξεία μορφή και να σχηματίσει απόστημα ή
·να εκδηλωθεί με χρόνια μορφή και να σχηματισθεί συρίγγιο.
Ένα συρίγγιο εμποδίζει την οξεία εκδήλωση γιατί παροχετεύει (αδειάζει) το περιεχόμενο του συνεχώς. Αν ο συριγγώδης πόρος αποφραχτεί, τότε θα έχουμε απόστημα (αρχική εικόνα).
Στο απόστημα του κόκκυγα που είναι μια πολύ ενοχλητική κατάσταση (πρησμένο, κόκκινο, επώδυνο, με πυρετό) χρειάζεται άμεση χειρουργική διάνοιξη.
Αν χειρουργικά
δεν γίνει διάνοιξη και παροχέτευση μόνο του αποστήματος
αλλά αφαιρεθεί και η κύστη
τότε θα έχουμε οριστική λύση του προβλήματος.
παροχέτευση (drainage) και εξαίρεση (Excision) κύστης
Η επιλογή της παροχέτευσης (συνήθως γίνεται από τον ασθενή που φοβάται το χειρουργείο και όχι από το γιατρό), θεραπεύει τη φλεγμονή αλλά το (ή τα) συρίγγια που θα παραμείνουν θα προκαλούν προβλήματα και θα βγάζουν κατά καιρούς πύον.
Ο σωστός λοιπόν τρόπος αντιμετώπισης
είναι η κανονική χειρουργική αφαίρεση.
Μετά από την επέμβαση η τρύπα συνήθως δεν ράβεται, αλλά την αφήνουμε να επουλωθεί σιγά-σιγά (από κάτω προς τα πάνω μόνη της) κάνοντας τακτικές αλλαγές. Αυτό λέγεται επούλωση σε δεύτερο σκοπό και γίνεται γιατί μας εξασφαλίζει από υποτροπές.
Θα χρειασθεί περισσότερο χρόνο μέχρις της πλήρους αποκατάστασης, (ένα με ενάμιση μήνα) αλλά αξίζει τον κόπο.
ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης