Για τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη όλων γιορτή. Η γιορτή που Πάθους και της Ανάστασης. Ταυτόχρονα, από την διατροφική και διαιτητική σκοπιά, οι ημέρες αυτές είναι για τον Έλληνα ‘’δύσκολες’’ και ενδεχόμενα επικίνδυνες.
Ιδιαίτερα όταν συνοδεύονται από υπερβολές.
Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο εκείνους που αντιμετωπίζουν μια νόσο και ως εκ τούτου οφείλουν να είναι συγκρατημένοι και να μην υποκύπτουν σε (μεγάλους τουλάχιστον) πειρασμούς, αλλά επεκτείνεται και σε κατά τεκμήριο υγιείς, όταν με πολυφαγία και υπερβολές, καταναλίσκοντας δύσπεπτες τροφές, πλούσιες σε κορεσμένα ζωικά λίπη, χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, αλάτι αλλά και γλυκά με απλούς υδατάνθρακες (ζάχαρη), μπορεί να οδηγηθούν σε έντονα γαστρεντερικά προβλήματα με διάρροιες, φουσκώματα, καούρες, δυσφορία και ίσως δηλητηριάσεις.
Τις ημέρες αυτές επίσης, δεν είναι σπάνιες οι κρίσεις από βλάβες στη χολή (που άλλοι τις γνώριζαν αλλά δεν φυλάχτηκαν και άλλοι όχι), ακόμα όμως και παγκρεατίτιδες.
Η συνοδός υπερκατανάλωση οινοπνεύματος, συμβάλλει φυσικά ώστε να χειροτερεύουν τα πράγματα και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου διαβητικοί απορυθμίζονται, υπερτασικοί ‘’σπάνε’’ τα πιεσόμετρα και ουριχαιμικοί, υπερβάλλοντας με τα κοκορέτσια, τη μαγειρίτσα και τις γαρδούμπες που περιέχουν πολύ ουρικό οξύ και δεν επιτρέπονται, καταλήγουν με ενοχλητικότατους πόνους από κρίση ουρικής αρθρίτιδας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, στην περίοδο αυτή, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, και γνωρίζοντας 2-3 πράγματα να αποφύγουμε δυσάρεστες εξελίξεις οι οποίες, εκτός όλων των άλλων, θα χαλάσουν την διάθεση μας, θα καταστρέψουν την αναστάσιμη ατμόσφαιρα και θα πανικοβάλουν την υπόλοιπη οικογένεια.
Ο γράφων αντιλαμβάνεται την ανάγκη καθενός, να ‘’ξεχωρίσει’’ την ημέρα, αλλά αυτό μπορεί να γίνει με ποιότητα και δεν είναι απαραίτητο να υπερβάλλουμε σε ποσότητα. Ισχύει δηλαδή το αρχαίο γνωμικό ‘’παν μέτρον άριστον’’ και αυτό μεταφράζεται σε συγκεκριμένες προφυλάξεις, όπου ο υπερτασικός θυμάται πως η υπερβολή σε αλκοόλ, φαγητό σε μεγάλες ποσότητες, πολύ αλάτι και λιπαρά, μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα.
Εκείνος που έχει υψηλό το ουρικό οξύ ή έχει ήδη υποστεί μια κρίση αρθρίτιδας, μπορεί να αποφύγει την υπερβολή σε μαγειρίτσα, κοκορέτσι και αρνάκι – κατσικάκι, που συνοδεύτηκαν από μπόλικο κρασάκι ή μπύρα και όποιος έχει υψηλή χοληστερίνη και τριγλυκερίδια μπορεί να περιορίσει τις ροδοκόκκινες πετσούλες και τα ξύγκια (και ας είναι πεντανόστιμα τα … άτιμα).
Οι παχύσαρκοι βέβαια, να μην ξεχνούν τις θερμίδες και τα κιλά που αυξάνουν πολύ γρήγορα, οι διαβητικοί ότι τα κουλουράκια ή το τσουρέκι έχουν μέσα ζάχαρη και ακόμα ότι δεν πρέπει να πάρουν βάρος, οι δε ‘’στομαχικοί’’, πως την νύχτα θα την βγάλουν μάλλον άσχημα, αφού η παλινδρόμηση θα τους το βγάλει κυριολεκτικά ‘’ξινό’’.
Η μετάνοια κατόπιν …εορτών, δεν ωφελεί.
Εκτός από τους παραπάνω, ας προσέξουν επίσης όσοι έχουν πέτρα στη χολή ή πέρασαν κάποτε χολοκυστίτιδα, καθώς και οι ηπατοπαθείς, οι καρδιοπαθείς, και όσοι αντιμετώπισαν στο παρελθόν παγκρεατίτιδα.
Επαύριο
Μια πολύ φρόνιμη ιδέα θα ήταν, για όλους, ακόμα και τους απόλυτα υγιείς ενήλικες, την επόμενη ημέρα των εορτών να κάνουν μια ‘’αποτοξίνωση’’, τρώγοντας:
βραστά ή ωμά λαχανικά και σαλάτες
(μαρούλι, τομάτα, λάχανο, μανιτάρια, ραπανάκι, σπανάκι, μπρόκολο, ρόκα, κουνουπίδι, χόρτα, κολοκυθάκια, πράσινα φασολάκια, καρότα, πιπεριές, κλπ),
αποβουτυρωμένα μερικώς γαλακτοκομικά
(γάλα και γιαούρτι 1-2%),
ψωμί ολικής άλεσης ή πολύσπορο,
φρέσκα φρούτα και φυσικούς χυμούς.
Μπορούν να χρησιμοποιήσουν λίγο ελαιόλαδο και βέβαια να πιούν πολύ νερό, να αποφύγουν να καταναλώσουν τρόφιμα ζωικής προέλευσης όπως μοσχάρι, χοιρινό, πουλερικά, αυγό, ψάρια, και βούτυρο, καθώς και ζάχαρη, γλυκά, αναψυκτικά και αλκοόλ.
Μιλάμε με άλλα λόγια για μια διατροφή Μεσογειακού τύπου, ανάλογη με εκείνη που ακολουθούσαν με επιτυχία οι πρόγονοι μας, που εμείς δυστυχώς, στις μέρες μας, ξεχάσαμε.
Βέβαια, η πρόταση μας για την περίοδο μετά το Πάσχα όπως την περιγράψαμε πιο πάνω, είναι κάτι περισσότερο από μια Μεσογειακή δίαιτα, αφού αποφεύγουμε εντελώς τα ζωικά, αλλά όπως είπαμε κάνουμε αποτοξίνωση. Εξάλλου δεν πρόκειται να τα στερηθούμε για πάντα αλλά μόνο προσωρινά.
Όμως στην πράξη δυστυχώς αυτό δεν γίνεται. Συνήθως φτιάχνουμε μπόλικη μαγειρίτσα που είναι πολύ νόστιμη και ‘’είναι κρίμα να πάει χαμένη’’, βάφουμε περισσότερα από όσα θα χρειαστούμε αυγά και πλάθουμε άφθονα κουλουράκια, ενώ το μισό αρνί και μπόλικο κοκορέτσι ‘’έμεινε’’ και, φυσικά, το καταναλίσκουμε τις επόμενες ημέρες γιατί και αυτό επίσης ‘’είναι κρίμα να πάει χαμένο’’.
Θα προσέξατε ασφαλώς πως, για να μην σας προκαλέσω άγχος, δεν μνημόνευσα τα σοκολατένια αυγά, τις πάστες και τις τούρτες που μας έφεραν οι καλεσμένοι μας και έμειναν μισοφαγωμένα στο ψυγείο και επίσης απέφυγα να αναφέρω εκείνους που μπορεί να πάθουν δηλητηρίαση, καταναλίσκοντας, μέρες και εβδομάδες μετά, τα περισσευούμενα αυγά.
Βέβαια, θα άξιζε τον κόπο να αναφερθεί, πως πρέπει να προσέξουμε και στην Μεγάλη Εβδομάδα, όπου μπορεί (για όσους νηστεύουν) να μην γίνονται καταχρήσεις σε ζωικά λίπη, αυγά, χοληστερίνες και γλυκά, αλλά πολλοί θα έχουν πρόβλημα, είτε γιατί ανέβηκε το ουρικό (κάποια από τα σαρακοστιανά όπως οι γαρίδες έχουν μπόλικο), είτε γιατί κατανάλωσαν πολύ αλάτι (ταραμάδες, τουρσιά), είτε τέλος διότι αύξησαν το σάκχαρο με τα πολλά ψωμιά, τα μακαρόνια και το ρύζι, ενδεχομένως δε και τους χαλβάδες.
Καταλήγοντας, μπορούμε να πούμε ότι αν θέλουμε οι άγιες αυτές ημέρες να περάσουν καλά, ας δώσουμε μεγαλύτερο βάρος και ας προσπαθήσουμε να χορτάσουμε την πνευματική, περισσότερο από την στομαχική πείνα μας, ούτως ώστε να παραμείνουμε υγιείς εκπληρώνοντας παράλληλα με την πνευματική μας ανάταση και το σοφότατο ‘’νους υγιής εν σώματι υγιές’’.