Η κολοκύθα είναι φαντάζομαι πολύ γνωστή. Τουλάχιστον σε όσους από εσάς κατάγεστε από επαρχία.
Οι υπόλοιποι, σίγουρα γνωρίζουν τους σπόρους της, γνωστούς ως πασατέμπο(*), που συνηθίζουμε να τρώμε συχνά.
Αυτή λοιπόν η κολοκύθα, είναι χρήσιμη και στην υγεία, γιατί εκτός από θαυμάσιες κολοκυθόπιτες, μας δίνει λάδι από την ψυχρή σύνθλιψη των ψημένων σπόρων της, που το χρησιμοποιούμε (σε υγρή μορφή ή χάπια), για φάρμακο.
Κατά την παραδοσιακή ιατρική, το φάρμακο αυτό είναι κατάλληλο για ερεθισμούς του ουροποιητικού (της ουροδόχου κύστεως και των νεφρών), καθώς και την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη και τις διαταραχές ούρησης.
Επιπλέον συνιστάται για θεραπεία σε εντερικούς σκώληκες (ταινία), τους οποίους και σκοτώνει.
Η θεραπεία για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη και τις διαταραχές της ούρησης, γίνεται αποδεκτή και από την συμβατική ιατρική ενώ για τις λοιπές παραδοσιακές ενδείξεις, ζητούνται περισσότερα εργαστηριακά και κλινικά δεδομένα.
(*) passatempo (κάτι για να περνάει η ώρα )
Πόσο ασφαλές είναι;
Φυσικά, σαν φαγητό είναι απόλυτα ασφαλές (κολοκύθα και σπόροι), εκτός βέβαια αν κατά το κοινώς λεγόμενο ….‘’φάμε ένα σκασμό’’, οπότε θα έχουμε δυσπεψία.
Στην φαρμακευτική του χρήση επίσης, θεωρείται ασφαλές. Σε κάποιες περιπτώσεις (ασύνηθες) προκαλεί ενοχλήματα στην εκσπερμάτωση.
Ασυμβατότητα: Επειδή έχει ελαφρά διουρητική επίδραση είναι πιθανό να επηρεάσει την απομάκρυνση του λιθίου από τους νεφρούς και να προκαλέσει πρόβλημα συσσώρευσης του στον οργανισμό. Πρέπει να αποφεύγεται από όσους παίρνουν λιθιο για ψυχωσικά προβλήματα ή κατάθλιψη.
Και η δοσολογία;
Αν αποφασίσατε να πάρετε λάδι από σπόρους κολοκύθας, η δόση των 160 mg Χ 3 είναι η ενδεδειγμένη.
Υπάρχουν στην αγορά σκευάσματα (χάπια ή υγρό), με διάφορες περιεκτικότητες, οπότε θα ακολουθήσετε τις οδηγίες του κατασκευαστή.
Κυκλοφορούν επίσης και συνδυασμοί βοτάνων όπου περιέχονται και άλλα συστατικά. Πάγια αρχή πως καλό είναι να αποφεύγονται τα μείγματα, στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων τουλάχιστον.
Κολοκύθα και κολοκυθόσποροι.
Ιστορικά και άλλα δεδομένα
Σε σπηλιές που κατοικούσαν αρχαίοι πρόγονοι μας (Μεξικό), ακόμα και 7000 χρόνια πριν τον Χριστό, βρέθηκαν σπόροι κολοκύθας
Στην νότια Αμερική, οι σπόροι ήσαν βασικό συστατικό της διατροφής των Ινδιάνων.
Οι αρχαίοι Έλληνες αγαπούσαν πολύ τους κολοκυθόσπορους και συμπλήρωναν με αυτούς τα γεύματα τους.
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι η παλαίωση των σπόρων πέρα από 5 μήνες, αυξάνει σημαντικά την διατροφική αξία τους. Το έδειξαν μελέτες στην Αμερική (Massachusetts Experimental Station). Λίγα φαγώσιμα παρουσιάζουν ανάλογη ιδιότητα.
Εκατό γραμμάρια σπόροι κολοκύθας περιέχουν 559 θερμίδες. Ας το λάβουν υπόψη όσοι υπερβάλουν και ιδιαίτερα οι κυρίες που, κάνοντας δίαιτα, παίρνουν ένα σνακ για …την λιγούρα.
Απεναντίας, η ίδια η κολοκύθα δεν έχει πολλές θερμίδες. Επιπλέον είναι εύπεπτη.
Οι σπόροι εκτός των πολλών θερμίδων, περιέχουν :
φωσφόρο, μαγνήσιο και χαλκό
Βιταμίνη Κ και βιταμίνη Ε
Βιταμινες του συμπλέγματος Β
Φυτοστερόλες (γνωστό ότι μειώνουν την LDL χοληστερίνη)
Τρυπτοφάνη (βοηθά στον ύπνο, καλή για την κατάθλιψη)
Ψευδάργυρο που ωφελεί τα οστά (χαμηλά επίπεδα Zn ευνοούν την οστεοπόρωση)
Προκαταρκτικές μελέτες με λάδι σπόρων κολοκύθας έδειξαν επίσης ότι:
• Βοηθά στις αρθρίτιδες καταπολεμώντας την φλεγμονή. Αυτό έχει ενδιαφέρον γιατί η χορήγηση των αντιφλεγμονωδών φαρμάκων της κλασικής θεραπευτικής συνοδεύεται από σημαντικές παρενέργειες.
• Προλαμβάνει τον σχηματισμό λίθων από οξαλικό ασβέστιο στους νεφρούς.
Η αλήθεια των παραπάνω μένει να αποδειχθεί με περισσότερα επιστημονικά δεδομένα. Εντούτοις στους παραδοσιακούς θεραπευτές (που δεν είναι αλάνθαστοι) δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία.
Τέλος, το λάδι αυτό, χρησιμοποιείται ως καλλυντικό, διότι ωφελεί το δέρμα δίνοντας λάμψη και ευνοώντας την αποκατάσταση των φθαρμένων στιβάδων του.
Ας σημειωθεί ότι η θερμοκρασία φύλαξης του λαδιού για να μην αλλοιωθεί, πρέπει να βρίσκεται μεταξύ 8 και 12 βαθμών Κελσίου.
Δείτε και:
Βότανα για τον (καλοήθη) προστάτη. Μέρος πρώτο
Βότανα για τον (καλοήθη) προστάτη. Μέρος δεύτερο
Πάσχω από υπερπλασία προστάτη. Τι θεραπεία να προτιμήσω;