Σύνδρομο Meniere
Το λέμε σύνδρομο γιατί οι αιτίες του μπορούν να είναι πολλές. Επέρχεται κατά κρίσεις, που άλλοτε είναι πολύ συχνές και άλλοτε απέχουν μεταξύ τους έως και χρόνια.
Προκαλεί επεισόδια περιστροφικού ιλίγγου, βουητά ένα αίσθημα πληρότητας ή πίεσης στο αυτί και παροδική αρχικά απώλεια ακοής η οποία με τον καιρό και τις επαναλήψεις τείνει να γίνει μόνιμη. Συνυπάρχει αστάθεια, ναυτία ενίοτε έμετος.
Αφορά το ένα (2/3) ή και τα δυο αυτιά (1/3 των περιπτώσεων).
Κάθε σοβαρή κρίση αφήνει τον πάσχοντα εξασθενημένο, με ανάγκη για ύπνο και ανάπαυση.
Ακολουθεί περίοδος ελεύθερη ενοχλημάτων (συνήθως) ενίοτε όμως με ελαφρά αστάθεια ή και εμβοές.
Γιατί το παθαίνουμε;
Δεν ξέρουμε ακριβώς την αιτία. Πιθανολογούμε διάφορα και προσφάτως συμμετοχή του ανοσοποιητικού συστήματος. Επίσης ιογενείς λοιμώξεις, τροφικές και άλλες αλλεργίες καθώς και κληρονομικότητα.
Τι παθολογικό μηχανισμό έχει;
Πιστεύουμε ότι πρόκειται για αύξηση της πίεσης του υγρού που έχουμε στο έσω ούς. Το υγρό αυτό είναι γνωστό ως ενδολέμφος.
Πόσοι πάσχουν από αυτό;
Με μια συχνότητα εμφάνισης 0,2%, έχουμε 100 ασθενείς σε κάθε 50.000 άτομα πληθυσμού. Συνήθως είναι πάνω από τα 40 και δεν υπάρχει διαφορά σε άνδρες ή γυναίκες.
Η προοπτική του;
Οι συχνές υποτροπές προκαλούν καταστροφή των τριχωτών κυττάρων του έσω ωτός και μπορεί να οδηγήσουν σε μονόπλευρη (συνήθως) απώλεια ακοής. Επίσης προκαλούν περιοδικές κρίσεις καλοήθους ίλιγγου (ίλιγγος θέσεως).
Πώς μπαίνει η διάγνωση;
Η διάγνωση βασίζεται στο συνδυασμό των κλασικών συμπτωμάτων και κυρίως του ιλίγγου σε κρίσεις με συνοδό την απώλεια ακοής (που επανέρχεται στη συνέχεια). Γίνεται έλεγχος με ακοόγραμμα, ηλεκτρονυσταγμογράφημα, εξετάσεις αίματος και ενδεχόμενα μαγνητική τομογραφία.
Φαρμακευτική αγωγή
• Διουρητικά
• Κατασταλτικά του λαβυρίνθου
• Αναστολείς αντλίας ασβεστίου
• Στεροειδή για 2 εβδομάδες
Πολύ σπάνια θα συζητηθεί η χορήγηση ανοσοκατασταλτικών
Τι κάνουμε στην κρίση
Μένουμε ξαπλωμένοι
Κρατάμε τα μάτια ανοιχτά και καθηλωμένα σε ένα σταθερό σημείο.
Δεν πίνουμε νερό ή άλλο υγρό αν έχουμε τάση εμέτου.
Κινητοποιούμεθα μόνο αφού περάσει ο ίλιγγος
Πώς μπορούμε να παρέμβουμε;
Ανάμεσα στις κρίσεις προσπαθούμε να μειώσουμε την πίεση του υγρού στο έσω ούς.
Χρησιμοποιούμε διουρητικά ελπίζοντας να μειώσουμε την συχνότητα εμφάνισης κρίσεων καθώς και την σοβαρότητα τους.
Επίσης στεροειδή από το στόμα ή σε μορφή ένεσης και κατασταλτικά.
Οι ειδικοί συστήνουν και δίαιτα (*) που έχει διαπιστωθεί ότι βοηθάει.
Με τον καιρό εγκαθίστανται μόνιμες εμβοές ή απώλεια ακοής. Εδώ θα χρειαστεί ακουστικό βαρηκοΐας.
Σε εξαιρετικά σοβαρές περιπτώσεις, γίνονται ενέσεις γενταμυκίνης ή ακόμα και χειρουργική επέμβαση (ως έσχατη λύση για επίμονους ιλίγγους) .
Προσοχή κίνδυνος
Οι αιφνίδιες κρίσεις και ειδικότερα ο ίλιγγος μπορεί να οδηγήσουν σε τραυματισμούς. Έτσι:
Ενημερώστε το περιβάλλον σας για το ενδεχόμενο μιας κρίσεως ώστε να μην τρομάξουν και να γνωρίζουν πώς να βοηθήσουν.
Έχετε πάντα αναμμένο λαμπάκι νυκτός. Αφαιρέστε τυχόν εμπόδια από την διαδρομή προς το μπάνιο.
Στην τουαλέτα καθίστε στην λεκάνη. Αν νοιώσετε ζάλη μην σηκωθείτε. Αποφύγετε τις απότομες κινήσεις.
(*) Δίαιτα
• Αποφύγετε τροφή ή ποτά με μεγάλη περιεκτικότητα σε αλάτι ή ζάχαρη. Προκαλούν αύξηση της πίεσης του υγρού του έσω ωτός.
• Φάτε πολλά φρούτα και λαχανικά.
• Οι τροφές έχουν ούτως η άλλως αλάτι, μην βάζετε επιπλέον. Χρησιμοποιήστε μόνο έως 1 gr. πρόσθετο αλάτι (στο μαγείρεμα ή το πιάτο)
• Πίνετε ικανοποιητική ποσότητα υγρών ημερησίως.
• Αποφύγετε καφέ, τσάι, σοκολάτα. Η καφεΐνη μπορεί να γίνει αφορμή κρίσεως
• Περιορίστε σημαντικά τη λήψη αλκοόλ
• Αποφύγετε τροφές που περιέχουν γλουταμινικό νάτριο (MSG).
Δείτε και: