Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, εκτός από τα κλασικά ενοχλήματα που προκαλεί, παράγει και άλλα, λιγότερο συνηθισμένα που αν δεν διαγνωσθούν σωστά, μπορεί να ταλαιπωρούν καιρό τον ασθενή.
Σαν παράδειγμα, όταν γαστρικό περιεχόμενο περνάει πάνω από τον ανώτερο οισοφαγικό σφιγκτήρα, μπορεί να είναι αιτία για να αναπτυχθεί χρονίζουσα φλεγμονή στον ρινοφάρυγγα (ρινοφαρυγγίτιδα), καθώς και ξηρός, βασανιστικός βήχας που επιμένει για καιρό.
Επιπλέον, μπορεί να προκύπτουν συμπτώματα που συχνά εκλαμβάνονται ως άσθμα και ως εκ τούτου, διαφεύγουν την διάγνωση.
Στις περιπτώσεις αυτές, ενώ στην γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση υπάρχουν σαφείς θεραπευτικές στρατηγικές, δεν διατίθενται επαρκείς μελέτες και βιβλιογραφικά δεδομένα ώστε να τεκμηριωθούν ανάλογες θεραπευτικές δράσεις και για τις ρινοφαρρυγγικές βλάβες από επιστροφή γαστρικού περιεχομένου.
Μια από τις συστάσεις που δίνουν οι γιατροί σε όσους πάσχουν, είναι να σηκώσουν το κρεβάτι, έτσι ώστε στην διάρκεια του ύπνου, τα υγρά που επιστρέφουν να κυλούν πάλι πίσω στο στομάχι και έτσι να περιορίζεται ο χρόνος της επαφής τους με τον βλεννογόνο, τόσο του οισοφάγου, όσο και του ρινοφάρυγγα.
Αν και ακούγεται λογικό να υποθέσουμε ότι η πλέον παρατεταμένη έκθεση σε όξινο Ph (ενεργός οξύτης) οδηγεί σε μεγαλύτερο ερεθισμό και βλάβη, το πώς θα το επιτύχουμε αυτό σε περιπτώσεις ρινοφαρυγγικής έκθεσης και με ποιες τεχνικές, δεν είχε επαρκώς ερευνηθεί.
Όμως δεδομένης της δυνατότητας που υπάρχει να καταγραφεί σε όλη την διάρκεια του νυχτερινού ύπνου η ενεργός οξύτης στον ρινοφάρυγγα, μπορέσαμε να συλλέξουμε χρήσιμα στοιχεία που επιτρέπουν να φανούμε χρήσιμοι, βελτιώνοντας τους ασθενείς.
Η ανάλυση δεδομένων (Scripps Health, Division of Allergy, Asthma and Immunology), έγινε σε ασθενείς όπου κατέγραψαν το ολονύκτιο Ph του ρινοφάρυγγα, κατά την διάρκεια του ύπνου τους και επανέλαβαν τις μετρήσεις μετά από ανύψωση του κρεβατιού τους, έτσι ώστε το πάνω μέρος του σώματος να βρίσκεται 15 cm ψηλότερα από το κάτω.
Στην μελέτη συμπεριελήφθησαν μόνο όσοι είχε διαπιστωθεί πως κάνουν παλινδρόμηση στην ύπτια θέση.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μετά από την ανύψωση του κρεβατιού τους, 10 από τους 13 που μετρήθηκαν (76%), είχαν σημαντική μείωση του Ph στην περιοχή του ρινοφάρυγγα και μάλιστα οι 8 από αυτούς (80%), είχαν πλήρη διακοπή της παλινδρόμησης οξέος.
Συμπέρασμα: Η ανύψωση κατά 6 ίντσες (15,5 cm περίπου), μπορεί να φανεί χρήσιμη σε αυτά τα περιστατικά όπου η χρονιότητα της πάθησης, ακόμα και αν δεν επιφυλάξει μελλοντικές εκπλήξεις κάνει δύσκολη την ζωή των πασχόντων.
Επιπλέον σημαίνει μείωση της ανάγκης για αντιόξινα ή άλλα φάρμακα όπως η ρανιτιδίνη και οι πραζόλες.
δείτε και: