Με κόπο και αγωνία,
κατάφερα να ξεφύγω από τα στεγανά.
Έδωσα στις σκέψεις μου δικαιώματα.
Να περιδιαβαίνουν
σε όλους τους δρόμους της πολιτικής διανόησης,
Αδιαφορώντας για ετικέτες ή περιορισμούς
Και να μαθαίνουν.
Δεν πρωτοτύπησα
γιατί άλλος πριν από μένα δήλωσε πως:
Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά.
Για το λόγο τούτο,
σε αυτές τις ώρες τις κρίσιμες για την πατρίδα,
λογάριαζα να καταθέσω και εγώ τη γνώμη μου,
όπως αυτονόητα όφειλα, οφείλω και θα οφείλω.
Ελεύθερα,
Ανεπηρέαστα
Απονήρευτα
μακριά από κάθε είδους σκοπιμότητα και ιδεοληψία,
μακριά από κάθε πειθαναγκασμό.
Ώστε να είναι η γνώμη ενός Έλληνα
που δεν θα κατηγορηθεί ότι
άλλους στόχους υπηρετεί
και όχι της πατρίδας το συμφέρον.
Όμως οι καιροί είναι ακατάλληλοι.
Δεν είναι πονηροί,
παμπόνηροι είναι.
Η άποψη, είναι ύποπτη πριν να κατατεθεί
Ποιος είναι αυτός και πως μιλάει
όταν δεν είναι μέλος της αγέλης;
Σκυλιά αλυχτάνε και γρυλίζουν
προειδοποιώντας,
ενώ στις λόχμες μέσα, απειλητικά
κάτι παραφυλάει
Και αν δεν το είδατε,
αν δεν το ακούσατε
και δεν το καταλάβατε,
σηκώστε το κεφάλι και μυρίστε,
ο αέρας φέρνει από μακριά
μια μυρωδιά χαρτιού που καίγεται.
Γιάννης Καφέζας
///////////////////////////////////////////////
Και μου έρχεται στο νου ο Οδυσσέας Ελύτης
και
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά
κι αρχίζει τις μανούβρες «βίρα-μάινα»
Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές
φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ’ τις δυο μεριές
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ’ όνειρο
κι έχει λοστρόμο αθώο ναύτη πονηρό
Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς
βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς
Έλα Χριστέ και Κύριε λέω κι απορώ
τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο
Χρόνους μας ταξιδεύει δε βουλιάξαμε
χίλιους καπεταναίους τούς αλλάξαμε
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε
μπήκαμε μέσ’ στα όλα και περάσαμε
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα!
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Ο ήλιος ο ηλιάτορας (Ικαρος, 1971)