===========================================================================
Ζητείται συνεργάτης για καινοτόμο επιχειρηματική δράση με εξαιρετική προοπτική οικονομικής απόδοσης και ισχυρό κοινωνικό profile.
Email Kafezas.ioannis@gmail.com
τηλ. 2610 99 19 37 6945 151581
============================================================================
Σας αρέσουν τα αράπικα φιστίκια; Αν ναι, δεν είστε οι μόνοι. Ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων τα απολαμβάνει σε όλο τον πλανήτη.
Παράγονται σε πολλά μέρη της γης. Τα δύο πλέον πολυπληθή έθνη — η Κίνα και η Ινδία— παράγουν μαζί το 50 και πλέον τοις εκατό της συνολικής παγκόσμιας συγκομιδής. Αλλά και οι Ηνωμένες Πολιτείες μαζεύουν εκατομμύρια κιλά αράπικα φιστίκια κάθε χρόνο, παράγοντας σχεδόν το 10 τοις εκατό του παγκόσμιου συνόλου.
Η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Μαλάουι, η Νιγηρία, η Νότια Αφρική, η Σενεγάλη και το Σουδάν είναι μερικές άλλες κύριες χώρες παραγωγής αράπικων φιστικιών. Και αν δεν το ξέρετε και η Ελλάδα όχι μόνο παράγει αρκετά αλλά και πολύ καλής ποιότητας, από τα οποία μάλιστα εκτός του καρπού, φτιάχνει και πουλάει εξαιρετικό φυστικοβούτυρο. (περιοχή Αμμουδιά Σερρών)
Μια ενδιαφέρουσα και μακρόχρονη Ιστορία
Το ‘’αράπικο’’ φιστίκι μόνο αράπικο δεν είναι τελικά. Πιστεύουμε πως κατάγεται από τη Νότια Αμερική. Μάλιστα, ένα από τα αρχαιότερα γνωστά τεχνουργήματα της προκολομβιανής περιόδου το οποίο βρέθηκε στο Περού είναι κάποιο χαρακτηριστικό αγγείο που έχει σχήμα αράπικου φιστικιού και είναι διακοσμημένο με σχέδια που απεικονίζουν φιστίκια.
Οι Ισπανοί εξερευνητές, οι οποίοι είδαν για πρώτη φορά το ‘’αράπικο’’ φιστίκι στη Νότια Αμερική, το έκριναν ως εξαιρετική θρεπτική τροφή για τα ταξίδια τους.
Επιστρέφοντας λοιπόν, έφεραν μερικά φυτά μαζί τους στην Ευρώπη. Οι εφευρετικοί Ευρωπαίοι το χρησιμοποίησαν και με άλλους τρόπους, ακόμη και ως υποκατάστατο των σπόρων του καφέ.
Αργότερα οι Πορτογάλοι το εισήγαγαν στην Αφρική. Εκεί, έγινε γρήγορα αντιληπτό ότι επρόκειτο για μια πολύτιμη πηγή τροφής και ότι μπορούσε να καλλιεργηθεί σε εδάφη τα οποία δεν ήταν αρκετά εύφορα για άλλες καλλιέργειες. Στην πραγματικότητα, οι καλλιέργειες φιστικιού που έσωσαν πολλούς από την πείνα, εμπλούτιζαν το φτωχό έδαφος προσθέτοντάς του άζωτο. Τελικά, το ‘’αράπικο’’ πλέον φιστίκι εισήχθη από την Αφρική στη Βόρεια Αμερική κατά την περίοδο του δουλεμπορίου.
Όμως συνέχισε να ταξιδεύει. Μέσα στη δεκαετία του 1530, το φιστίκι έφτασε στην Ινδία και στο Μακάο με τους Πορτογάλους, καθώς και στις Φιλιππίνες με τους Ισπανούς. Κατόπιν, οι έμποροι το εισήγαγαν από αυτές τις χώρες στην Κίνα. Εκεί έγινε δεκτό ως ένα φυτό που μπορούσε να βοηθήσει το λαό να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα της πείνας.
Εντούτοις, διακόσια και πλέον χρόνια αργότερα, βοτανολόγοι του 18ου αιώνα μελέτησαν τα αράπικα φιστίκια και συμπέραναν πως αποτελούσαν άριστη τροφή για τα… γουρούνια.
Στις αρχές του 19ου αιώνα, καλλιεργούνταν για εμπορικούς σκοπούς στη Νότια Καρολίνα των Ηνωμένων Πολιτειών και στη διάρκεια του Αμερικάνικου Εμφύλιου Πολέμου ο οποίος άρχισε το 1861, χρησίμευσαν ως τροφή για τους στρατιώτες και των δύο παρατάξεων της σύρραξης.
Εκείνον τον καιρό πολλοί πίστευαν ότι τα αράπικα φιστίκια ήταν τροφή για τους φτωχούς. Αυτό, σε συνδυασμό με την επίπονη καλλιέργεια εξαιτίας του ότι δεν είχαν εφευρεθεί ειδικά μηχανήματα, έκανε τους Αμερικανούς αγρότες εκείνης της εποχής να μην τα καλλιεργούν εκτεταμένα για ανθρώπινη χρήση.
Γύρω στο 1900, εφευρέθηκε κατάλληλος μηχανικός εξοπλισμός. Το 1903 ένας πρωτοπόρος Αμερικανός χημικός ονομαζόμενος Τζορτζ Ουάσινγκτον Κάρβερ είχε αρχίσει την έρευνά του για νέες χρήσεις του αράπικου φιστικιού και ανέπτυξε πάνω από 300 προϊόντα, μεταξύ των οποίων αναψυκτικά, καλλυντικά, βαφές, φάρμακα, σαπούνι πλυντηρίου, εντομοκτόνα και …… τυπογραφικό μελάνι.
Πρότεινε επίσης στους ντόπιους αγρότες να πάψουν να καλλιεργούν μόνο βαμβάκι, το οποίο εξαντλούσε το χώμα, και να εναλλάσσουν τις καλλιέργειες με αράπικα φιστίκια.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Εκείνον τον καιρό, ένα έντομο με το όνομα ανθονόμος, κατέστρεφε τις βαμβακοκαλλιέργειες του νότου, πράγμα που έκανε πολλούς αγρότες να ακολουθήσουν τη συμβουλή του Κάρβερ.
Το αποτέλεσμα; Τα αράπικα φιστίκια είχαν τόση επιτυχία ώστε έγιναν κύρια εμπορική καλλιέργεια στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, στο Ντόθαν της Αλαμπάμα υπάρχει ένα μνημείο αφιερωμένο στον Κάρβερ.
Στη δε πόλη Εντερπράϊς της Αλαμπάμα έχει ανεγερθεί και μνημείο για το έντομο ανθονόμος, εφόσον χάρη στις επιδρομές του, υποκινήθηκαν οι αγρότες να καλλιεργήσουν αράπικα φιστίκια αλλάζοντας τη ζωή τους.
Δεν είναι καρπός
Τα αράπικα φιστίκια δεν είναι κάρυα αλλά οι σπόροι του ομώνυμου φυτού, το οποίο ονομάζεται αραχίδα. Καθώς το φυτό αναπτύσσεται, παράγει κίτρινα άνθη τα οποία αυτεπικονιάζονται.
Στην άκρη ενός όμοιου με στέλεχος οργάνου που ονομάζεται γυνοφόρος, η γονιμοποιημένη ωοθήκη του φυτού, η οποία περιέχει το έμβρυο, αρχίζει να διεισδύει στο έδαφος. Μέσα στο έδαφος, το έμβρυο αναπτύσσεται και αρχίζει να ωριμάζει υπόγεια, λαβαίνοντας την πασίγνωστη μορφή του αράπικου φιστικιού. Σε κάθε φυτό μπορεί να υπάρχουν ως και 40 αράπικα φιστίκια.
Τα φυτά αραχίδες που κάνουν τα αράπικα φιστίκια αγαπούν τα θερμά, ηλιόλουστα κλίματα με μέτριες βροχοπτώσεις.
Το διάστημα από τη σπορά ως τη συγκομιδή μπορεί να ποικίλλει από 120 ως 160 μέρες, ανάλογα με την ποικιλία του φυτού και τις καιρικές συνθήκες.
Για να γίνει η συγκομιδή, οι καλλιεργητές πρέπει να ανασκάψουν πλήρως τα φυτά και τις διακλαδώσεις τους, να τα γυρίσουν ανάποδα και να τα αφήσουν να στεγνώσουν ώστε να μπορούν να αποθηκευτούν χωρίς να σαπίσουν.
Σήμερα πολλοί καλλιεργητές χρησιμοποιούν σύγχρονο γεωργικό εξοπλισμό με τη βοήθεια του οποίου ανασκάπτουν τις διακλαδώσεις, τινάζουν από πάνω τους το χώμα και τις αναστρέφουν, όλα μαζί στην ίδια διαδικασία.
Οι Πολλές Χρήσεις του Αράπικου Φιστικιού
Η διατροφική αξία των αράπικων φιστικιών είναι εντυπωσιακή. Είναι πλούσια σε ίνες, περιέχουν 13 βιταμίνες καθώς και 26 μεταλλικά στοιχεία. Από όλα αυτά, πολλά λείπουν από τα σύγχρονα διαιτολόγια.
Κάθε κιλό αράπικων φιστικιών έχει περισσότερες πρωτεΐνες, μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες από το μοσχαρίσιο συκώτι, λέει η Encyclopedia Britannica.
Τα φιστίκια είναι για πολλούς, ένας από τους μεγαλύτερους πειρασμούς. Είναι γνωστό ότι όταν αρχίζουμε να τρώμε φιστίκια, δύσκολα μπορούμε να σταματήσουμε. Αλλά προσέξτε, εσείς που ενδιαφέρεστε για το βάρος σας! Τα αράπικα φιστίκια έχουν επίσης περισσότερο λίπος από τη σαντιγί και περισσότερη ενέργεια (θερμίδες) από τη ζάχαρη.
Όμως τα αράπικα φιστίκια χρησιμοποιούνται και με πολλούς άλλους τρόπους εκτός από την άμεση κατανάλωσή τους ως τροφή. Σε όλη την Ασία, είναι μια σημαντική πηγή μαγειρικού λαδιού. Το φιστικέλαιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μαγείρεμα σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, και δεν παίρνει τη μυρωδιά των υλικών που μαγειρεύονται.
Στη Βραζιλία, η αραχιδόπιτα, ένα υποπροϊόν του φιστικέλαιου, χρησιμοποιείται ως ζωοτροφή. Επίσης, προϊόντα του φιστικιού περιέχονται σε πολλά καθημερινά αγαθά.
Η … συκοφάντηση
Τα φιστίκια κατά τις τελευταίες δεκαετίες δεν απέκτησαν και τόσο καλή φήμη. Επειδή είναι πλούσια σε θερμίδες και επειδή συχνά όταν καβουρδίζονται προστίθεται αλάτι, θεωρούνται ότι είναι προβληματικά για την υγεία.
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα σχετικά με τα φιστίκια; Ποια είναι η διατροφική τους αξία και πως μπορούμε να τα καταναλώνουμε με το σωστό τρόπο; Τις απαντήσεις στα ενδιαφέροντα αυτά ερωτήματα έδωσαν μια σειρά από έρευνες που έγιναν κατά τα τελευταία χρόνια. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα φιστίκια, όταν χρησιμοποιούνται σωστά μπορεί να είναι εξαιρετικά ευεργετικά στον ανθρώπινο οργανισμό.
Τα κυριότερα στοιχεία που είναι καλό να γνωρίζουμε για τα φιστίκια περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
1. Περιέχουν αντιοξειδωτικές ουσίες όπως οι πολυφαινόλες και η ρεσβερατρόλη.
Προστατεύουν επομένως τα κύτταρα από τις ελεύθερες ρίζες , τις βλαπτικές δηλαδή ουσίες που προκύπτουν από το φυσιολογικό μεταβολισμό και που μπορούν μεταξύ άλλων να βλάπτουν το DNA των κυττάρων.
Οι αντιοξειδωτικές ουσίες μειώνουν την οξείδωση της χοληστερόλης στο αίμα, προστατεύοντας έτσι το κυκλοφορικό σύστημα από τις καταστροφικές συνέπειες της αθηρωμάτωσης.
Τα φιστίκια έχουν τη δυνατότητα να μειώνουν στο αίμα την κακή χοληστερόλη και να προστατεύουν την καρδία από τη στεφανιαία νόσο.
Η ρεσβερατρόλη των φιστικιών μπορεί να προσφέρει αρκετά για την προστασία της καρδίας και των αγγείων.
Ρεσβερατρόλη είναι το γνωστό αντιοξειδωτικό συστατικό του κόκκινου κρασιού που θεωρείται υπεύθυνο για το “Γαλλικό παράδοξο”.
Δηλαδή στους Γάλλους, παρά το ότι έχουν μια διατροφή πλούσια σε τυριά και άλλες λιπαρές ουσίες, η συχνότητα καρδιακών παθήσεων είναι χαμηλότερη από την αναμενόμενη. Το γεγονός αυτό συσχετίστηκε με το ότι οι Γάλλοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες κρασιού το οποίο λόγω της ρεσβερατρόλης, προστατεύει την καρδία.
Βέβαια, συγκρινόμενη με το κρασί η περιεκτικότητα των φιστικιών σε ρεσβερατρόλη είναι χαμηλή. Όμως ο τεμαχισμός τους όπως επίσης και η υποβολή τους σε υπέρηχους, αυξάνει σημαντικά την περιεκτικότητα τους σε ρεσβερατρόλη.
Επίσης μια αντιοξειδωτική ουσία που υπάρχει στα φιστίκια, το π-κουμαρικό οξύ, αυξάνει όταν αυτά καβουρδίζονται. Συνολικά τα φιστίκια είναι πλούσια σε ευεργετικές για τον οργανισμό αντιοξειδωτικές ουσίες που βοηθούν στην προστασία από καρδιαγγειακές παθήσεις αλλά και από τον καρκίνο.
2. Τα φιστίκια είναι πλούσια σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.
Τα λιπαρά αυτά οξέα βοηθούν εναντίον της αθηρωμάτωσης και της στένωσης των αρτηριών. Ανάλογα οξέα περιέχονται στα ψάρια και στο ελαιόλαδο.
Το βούτυρο από φιστίκια είναι ιδιαίτερα δημοφιλές σε πολλές χώρες αλλά είναι εξαιρετικά πλούσιο σε θερμίδες. Νέες τεχνικές επεξεργασίας των καρπών, προσπαθούν να το εμπλουτίζουν και σε ωφέλιμες ουσίες όπως η ρεσβερατρόλη, με στόχο την καλύτερη προστασία κατά των καρδιοπαθειών και του καρκίνου.
3. Τα φιστίκια είναι πλούσια σε θερμίδες (και για αυτό επιβάλλεται προσοχή).
Μία ουγκιά φιστικιών (28,34 γραμμάρια) περιέχει 200 θερμίδες και 14 γραμμάρια λιπαρών ουσιών. Δηλαδή λιγότερο από μια χούφτα φιστικιών, έχει πολύ ψηλό θερμιδικό και λιπιδικό περιεχόμενο.
4. Πλούσιο το περιεχόμενο των φιστικιών σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, πρωτεΐνες και φυτικές ίνες.
Τα φιστίκια είναι πλούσια σε βιταμίνες Ε, Β6, θειαμίνη (βιταμίνη Β1), ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2), νιασίνη (βιταμίνη Β3), μαγνήσιο, κάλιο, ψευδάργυρο, φωσφόρο και χαλκό.
Οι πρωτεΐνες των φιστικιών είναι καλής ποιότητας και οι φυτικές ίνες τους βοηθούν και κατά της δυσκοιλιότητας.
Χορτοφάγοι και φιστίκια
Τα Φρέσκα φιστίκια (ανάλατα & άψητα) περιέχουν ενα άφθονο ποσό πρωτεϊνών, κάλιο, φώσφορο , σίδηρο, τρυπτοφάνη, βιταμίνη Β και βιταμίνη Ε.
Μια ποσότητα 100 γραμμαρίων νωπών φιστικιών έχει μεγαλύτερη αξία σε πρωτεΐνες, απο μια μπριζόλα. Ως εκ τούτου, τα φιστίκια θεωρούνται ως η βέλτιστη πηγή πρωτεϊνών για τα άτομα που δεν καταναλώνουν κρέας.
Χάρη στα συστατικά τους, τα φιστίκια συμβάλλουν στη σωστή αρτηριακή πίεση, και τη διάθεση. Επιπλέον, τα φιστίκια έχουν θετικές επιπτώσεις στην όραση.
Να μην ξεχνάμε όμως ότι είναι πλούσια σε λίπος (40-50%) και γι αυτό συχνά μεταποιούνται σε αραχιδέλαιο ή μαργαρίνη.
Μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν αλλεργικές αντιδράσεις στα φιστίκια.
Τα Ψημένα φιστίκια δεν είναι τόσο υγιής τροφή όσο τα νωπά.
Διατροφική ανάλυση (ανά 100g)
Ενέργεια: 561 kcal
Λίπος: 48%
Μονοακόρεστα λίπη: 49% των ολικών λιπαρών
Πολυακόρεστα λιπαρά οξέα: 29% των ολικών λιπαρών
Υδατάνθρακες: 8,3 g
Φυτικές ίνες: 10,9 g
Πρωτεΐνες: 26,0 g
Τελειώνοντας να τονίσουμε το γεγονός ότι η κατανάλωση φιστικιών και των προϊόντων που προκύπτουν από αυτά, όταν γίνεται με μέτρο και χωρίς καταχρήσεις, είναι ωφέλιμη για την υγεία. Όπως και σε άλλους τομείς της διατροφής, η συγκράτηση και το μέτρο είναι απαραίτητα.
Αν σας ενδιαφέρει να δείτε περισσότερα μαζί με βιβλιογραφικές παραπομπές, η παρακάτω μελέτη είναι κατάλληλη.
The Anti-Inflammatory and Antioxidant Potential of Pistachios (Pistacia vera L.) In Vitro and In Vivo. Irene Paterniti,1 Daniela Impellizzeri,1 Marika Cordaro,1 Rosalba Siracusa,1 Carlo Bisignano,1 Enrico Gugliandolo,1 Arianna Carughi,2 Emanuela Esposito,1 Giuseppina Mandalari,1 and Salvatore Cuzzocrea1,3,*
δείτε επίσης Παχαίνουν τα φιστίκια; – 1400 ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ (wordpress.com)