Επειδή σπανίως προκαλεί συμπτώματα, το ανακαλύπτουμε τυχαία τις περισσότερες φορές, κάνοντας υπέρηχους, αξονική ή και μαγνητική τομογραφία για κάποια άλλη αιτία.
Στην απεικονιστική εξέταση, μια περιοχή του ήπατος φαίνεται να ξεχωρίζει από τον υπόλοιπο ηπατικό ιστό και τούτο διότι δεν είναι ίδια με αυτόν αλλά αποτελείται από ένα σύμπλεγμα αγγείων που έχουν διαφορετική ιστική πυκνότητα. Έτσι δίνουν την εντύπωση ενός ξεχωριστού μορφώματος.
Μερικοί το ονομάζουν και σπηλαιώδες αιμαγγείωμα.
Στην πολύ μεγάλη πλειονότητα τους, τα αιμαγγειώματα
δεν παράγουν συμπτώματα,
δεν εγκυμονούν κινδύνους,
δεν απαιτούν κανενός είδους θεραπεία.
Μπορώ να καταλάβω αν το έχω;
Όπως ήδη είπαμε στις περισσότερες περιπτώσεις η συμπτωματολογία απουσιάζει. Στις λίγες περιπτώσεις που υπάρχουν συμπτώματα μπορεί να είναι:
- Μειωμένη όρεξη
- Αίσθημα ταχείας πληρώσεως του στομάχου (το νοιώθουμε γεμάτο και ας τρώμε λίγο φαγητό)
- Ήπιος συνήθως πόνος στο πάνω δεξιό μέρος της κοιλιάς
- Ναυτία (ενίοτε) και τάση για έμετο ή και έμετος
Προσοχή όμως: Τα συμπτώματα αυτά υφίστανται και ως αποτέλεσμα διαφόρων άλλων παθολογικών καταστάσεων. Επομένως εάν τα νοιώθουμε δεν σημαίνουν υποχρεωτικά ότι υπάρχει αιμαγγείωμα του ήπατος. Εάν πάλι παρουσιάζω αυτά τα συμπτώματα και ο έλεγχος με υπέρηχους δείξει αιμαγγείωμα, δεν πρέπει να σπεύσω να θεωρήσω ότι αυτό είναι η αιτία αλλά να αναζητήσω προσεκτικά και να αποκλείσω άλλα αίτια.
Γιατί σχηματίζεται ένα αιμαγγείωμα;
Δεν γνωρίζουμε. Πιστεύουμε ότι όσοι τα έχουν γεννιούνται με αυτά. Συνήθως είναι μονήρη, ενίοτε όμως πολλαπλά. Αν και μπορούν να βρεθούν και μεγάλα, το μέγεθος τους σπανίως ξεπερνά τα 4 εκατοστά του μέτρου.
Μπορεί να μεγαλώσει;
Αν και αφορά λίγους (*), ναι, είναι ενδεχόμενο. Δεν γνωρίζουμε για ποιο λόγο συμβαίνει. Σε μια τέτοια περίπτωση είναι πιθανό να εμφανιστούν συμπτώματα και θα απαιτηθεί θεραπευτική αντιμετώπιση.
(*) Υπάρχουν κάποιες αιτίες που αυξάνουν αυτήν την πιθανότητα. Είναι η ηλικία (ανάμεσα στα 30 και 50) , και το γυναικείο φύλο. Οι γυναίκες θα διαπιστωθεί να έχουν αιμαγγείωμα συχνότερα από όσο οι άνδρες και μάλιστα έχοντας μεγαλύτερη πιθανότητα εφόσον έχουν μείνει έγκυες (οιστρογόνα), καθώς και αν λαμβάνουν ορμονική θεραπεία υποκατάστασης μετά την εμμηνόπαυση.
Είναι ενδεχόμενο, ένα αιμαγγείωμα να αυξήσει το μέγεθος του στην διάρκεια μιας εγκυμοσύνης, και να προκαλέσει συμπτώματα που θα απαιτήσουν θεραπεία.
Έχει επίσης συζητηθεί και το ενδεχόμενο της επίδρασης των αντισυλληπτικών στην αύξηση της πιθανότητας για αιμαγγείωμα αλλά δεν υπάρχουν ξεκάθαρα δεδομένα περί αυτού.
Τι εξετάσεις κάνω και πότε;
Συνήθως υπέρηχους, αλλά μπορεί να χρειαστεί αξονική ή και μαγνητική τομογραφία. Σπανιότερα και αναλόγως με το περιστατικό, ίσως να χρειαστούν και άλλες εξετάσεις.
Δεν ξεχνάμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία όσων έχουν αιμαγγείωμα δεν πάσχει ούτε πρόκειται να πάθει ποτέ κάτι. Τον πρώτο καιρό μια από καιρού εις καιρόν επανεκτίμηση του μεγέθους είναι καλό να γίνει. Από την στιγμή που 2-3 μετρήσεις ανά 6-8 μήνες, έδειξαν πως δεν μεταβάλλεται το μέγεθος, αυξάνουμε την χρονική απόσταση μιας εξέτασης και μιας άλλης.
Και όταν χρειαστεί θεραπεία;
Αυτό για να συμβεί χρειάζεται να μεγαλώσει πολύ ένα αιμαγγείωμα. Ο λόγος που θα προκαλέσει συμπτώματα είναι ότι μπορεί να ασκεί πίεση στους γειτονικούς ιστούς ή να προκαλεί διάταση της κάψας του ήπατος. Όπως ήδη είπαμε, κάτι τέτοιο δεν είναι σύνηθες. Αν συμβεί μπορεί να απαιτήσει χειρουργική αφαίρεση. Μια τέτοια απόφαση θα πρέπει να λάβει υπόψη όχι μόνο το μέγεθος αλλά και την θέση του αιμαγγειώματος. Μερικές περιπτώσεις θα απαιτήσουν την εξαίρεση του μαζί με ένα τμήμα του ήπατος (το ήπαρ έχει την ικανότητα να αναγεννιέται).
Ένας άλλος παράγων που θα συνεκτιμηθεί είναι το εάν πρόκειται για ένα ή για πολλαπλά αιμαγγειώματα.
Εκτός του χειρουργείου τι άλλες δυνατότητες υπάρχουν;
Εάν καταφέρουμε να στερήσουμε την παροχή αίματος στο αυξανόμενο σε μέγεθος αιμαγγείωμα θα προκαλέσουμε αναστολή της αύξησης του μεγέθους και συρρίκνωση του. Μπορούμε να το καταφέρουμε είτε κάνοντας περίδεση της κύριας τροφοδοτικής του αρτηρίας είτε κάνοντας εμβολισμό της αρτηρίας αυτής.
Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να εφαρμοστεί μια από τις παραπάνω λύσεις, έχουν δοκιμαστεί και μεταμοσχεύσεις ήπατος καθώς και ραδιοθεραπείες.