Η εκτίμηση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων που αναφέρονται εδώ, με κανένα τρόπο δεν πρέπει να γίνεται από τον ενδιαφερόμενο, τον ασθενή ή τον συγγενή του.
Η αξιολόγηση και η σωστή ερμηνεία, απαιτούν συνυπολογισμό του ιστορικού, των ευρημάτων της φυσικής (κλινικής) εξέτασης, των φαρμάκων που ενδεχομένως λαμβάνονται και άλλων σημαντικών παραγόντων.
Για όλα αυτά δεν έχετε ειδική γνώση. Επομένως είναι δουλειά του γιατρού σας, ο οποίος εν συνεχεία και οφείλει να ενημερώσει πλήρως τον ασθενή τόσο για τη διάγνωση όσο και για τα θεραπευτικά μέτρα που χρειάζονται.
Το αντίθετο με τα παραπάνω, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά προβλήματα και άσκοπες περιπέτειες.
…………………………….
Υπάρχουν διάφορες ουσίες και ένζυμα, ο έλεγχος των οποίων μπορεί να μας δώσει πληροφορίες για την κατάσταση του ήπατος (συκώτι) και να χρησιμεύσει επίσης για έλεγχο της πορείας μιας νόσου.
Βέβαια σε μια απλή εκτίμηση (τσεκ απ), χωρίς ειδικό πρόβλημα στον ελεγχόμενο ασθενή, μετράμε συνήθως τις τρανσαμινάσες. Σε ειδικότερες περιπτώσεις και εκεί όπου υποπτευόμαστε κάτι συγκεκριμένο, υπάρχουν διαθέσιμες και άλλες εξετάσεις.
Όταν λοιπόν κάποιος θέλει να κάνει έλεγχο ρουτίνας, δεν χρειάζεται να ξοδεύει ένα σωρό χρήματα (δικά του ή του ταμείου του) , αλλά να αρχίζει απλά και αν παραστεί ανάγκη να συνεχίζει.
Αναλυτικότερα
τρανσαμινάσες
Διακρίνουμε την τρανσαμινάση της αλανίνης (συμβολισμός ALT, και παλαιότερα SGPT): Το ένζυμο αυτό υπάρχει κυρίως στο συκώτι και σχετίζεται με τον μεταβολισμό των πρωτεϊνών. Οι φυσιολογικές του τιμές (φυσιολογική δηλαδή γήρανση και καταστροφή ηπατικών κυττάρων), όταν υπάρχουν βλάβες στα ηπατικά κύτταρα έχουν ανοδική πορεία. Επομένως η μέτρηση των τιμών της ALT xρησιμεύει τόσο για την ανίχνευση όσο και για την παρακολούθηση ηπατικών παθήσεων
Μια ακόμα τρανσαμινάση είναι η Ασπαρτική (συμβολισμός AST, και παλαιότερα SGOT): η τρανσαμινάση αυτή δεν βρίσκεται μόνο στο συκώτι αλλά και στο μυοκάρδιο και στους σκελετικούς μυς. Επομένως η αύξηση της, δεν είναι υποχρεωτική ένδειξη πάθησης του συκωτιού, όπως ερμηνεύεται η αύξηση στην τρανσαμινάση της αλανίνης.
Η ασπαρτική τρανσαμινάση λοιπόν, μετριέται και στην ανίχνευση και παρακολούθηση ηπατικών παθήσεων αλλά και για να συμβάλλει στην διάγνωση ύποπτου εμφράγματος του μυοκαρδίου
Αλκαλική φωσφατάση (συμβολισμός ALP): Το ένζυμο το βρίσκουμε κυρίως (υψηλές συγκεντρώσεις) στο συκώτι και τα χοληφόρα αγγεία αλλά ανιχνεύεται και σε άλλους ιστούς. Αυξημένα επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης σχετίζονται (κυρίως) με ηπατικές και χολικές παθήσεις
Μιλώντας γενικά, μπορούμε να πούμε ότι οι μεν τρασαμινάσες θεωρούνται ένζυμα μεγαλύτερης καταστροφής, η δε αλκαλική φωσφατάση ένζυμο απόφραξης.
γ- Γλουταμυλ τρανσφεράση (GGT): ένζυμο που η αύξηση του στο αίμα σχετίζεται με διαταραχές είτε του ήπατος είτε του συστήματος χοληφόρων.
Γαλακτική αφυδρογονάση (LDH): ένζυμο που υπάρχει στο συκώτι αλλά υπάρχει και σε πολλούς άλλους ιστούς και όργανα. Η αύξηση του στο αίμα μπορεί να είναι αποτέλεσμα ηπατικής βλάβης.
Χολερυθρίνη: Προϊόν που προκύπτει από την διάσπαση της αιμοσφαιρίνης των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η αύξηση της στο αίμα όταν παθήσεις του ήπατος και των χοληφόρων αγγείων δυσκολεύουν την αποβολή της στα κόπρανα, οδηγεί σε κιτρίνισμα στο δέρμα και το λευκό του ματιού, ούρα σαν κονιάκ, ανοιχτόχρωμα κόπρανα.
Πρωτείνες. Η πρωτεΐνη με την μεγαλύτερη συγκέντρωση στο αίμα είναι η αλβουμίνη που παράγεται στο συκώτι. Εκεί παράγονται και άλλες σημαντικές πρωτεΐνες. Μετρώντας το σύνολο των πρωτεϊνών στο αίμα και έχουμε ένα καλό δείκτη της ηπατικής λειτουργίας. Μείωση αλβουμίνης και ολικών πρωτεϊνών μπορεί να σημαίνει βλάβη ή λειτουργική έκπτωση του ήπατος εντούτοις μπορεί να προκύψει και από άλλες παθήσεις
Χρόνος προθρομβίνης (PT): αξιολογεί την επάρκεια της πήξης του αίματος, μετρώντας τις πρωτεϊνες που χρειάζονται για να γίνει αυτό. Η παραγωγή των πρωτεϊνών γίνεται στο συκώτι μας. Αν υπάρξει παράταση στον χρόνο αυτό, ίσως πρόκειται για ηπατική λειτουργική έκπτωση.