Φανταστείτε είδος δρόμου λιθόστρωτου, καμωμένου από έμπειρο μάστορα που συναρμολόγησε εξαιρετικά τις πέτρες αφήνοντας μεταξύ τους πολύ μικρά κενά.
Σκεφτείτε τώρα την εσωτερική επένδυση του εντέρου σας (εντερικός βλεννογόνος) σαν κάτι ανάλογο, το οποίο από τα μικρά κενά που υπάρχουν μεταξύ των κυττάρων , αφήνει να περάσουν τα θρεπτικά συστατικά που μας είναι αναγκαία, αλλά απαγορεύει μεγάλα μόρια, ιούς και βακτηρίδια.
Εντούτοις την σταθερή αυτή εικόνα που για δεκαετίες θεωρούσαμε αληθινή, ήλθε η επιστημονική έρευνα και η πρόοδος να την αλλάξει και τα νεότερα δεδομένα φέρνουν πραγματική επανάσταση σε πλήθος περιπτώσεων που μας αφορούν.
Ναι, είναι αλήθεια ότι τα έντερα μας πρέπει να βάζουν αποτελεσματικό φραγμό σε υλικά που θα μπορούσε να αποδειχτούν επιβλαβή, όμως ο βλεννογόνος τους είναι μια δομή δυναμική που είναι δυνατό να δώσει το δικαίωμα ελεύθερης διέλευσης και σε μεγάλα σωματίδια ή μικροοργανισμούς, που με αυτό τον τρόπο θα βρεθούν ‘’εντός των τειχών’’ και θα κυκλοφορήσουν με το αίμα μας φτάνοντας παντού.
Πως γίνεται αυτό
Οφείλεται στο ότι μια ουσία πρωτεϊνικής φύσεως παραγόμενη στο έντερο (που οι ερευνητές ανακάλυψαν το 2000 και ονόμασαν Zonulin), μπορεί να αυξομειώνει το μέγεθος του αρμού που υφίσταται μεταξύ των κυττάρων. Έτσι ανάλογο με το μέγεθος ανοίγματος είναι και το μέγεθος του μορίου ή του μικροοργανισμού που θα περάσει.
Σύμφωνα με τον Δρ. Alessio Fasano, διευθυντή του Κέντρου Έρευνας Ανοσολογίας και Βιολογίας στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης ο οποίος με την ομάδα του ανακάλυψε την πρωτεΐνη αυτή ‘’με τον τρόπο αυτό μπορούμε να εξηγήσουμε πώς τα μεγάλα μόρια που προκαλούν αλλεργίες ή αυτοάνοσες παθήσεις περνούν από το έντερο στον οργανισμό μας’’.
Zonulin and Its Regulation of Intestinal Barrier Function: The Biological Door to Inflammation, Autoimmunity, and Cancer. Alessio Fasano Physiological Reviews Published 1 January 2011 Vol. 91 no. 1, 151-175 DOI: 10.1152/physrev.00003.2008
Είναι ενδεχόμενο στην διαδικασία αυτή να εμπλέκονται και γονιδιακοί μηχανισμοί που επιδρούν ρυθμίζοντας το πότε και που θα υπάρξουν τα ανοίγματα μεταξύ των κυττάρων.
Πάνω στον υπαρκτό αυτό μηχανισμό, φαίνεται ότι παίζουν και τον δικό τους ρόλο τα μικρόβια της εντερικής χλωρίδας, διευκολύνοντας την ελεύθερη διάβαση από τις σχισμές, σε ένα έντερο όπου δεν διαθέτει τον σωστό αποικισμό.
Σήμερα, η εύρυθμη λειτουργία του εντέρου σε αυτό το επίπεδο είναι αντικείμενο μεγάλης μελέτης αλλά τα έως τώρα στοιχεία που υπάρχουν από εργασίες που έγιναν, δείχνουν πως πράγματι υφίσταται ένα σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου που παίζει ρόλο στις αλλεργίες από διάφορα τρόφιμα, στον διαβήτη τύπου 1, στην κοιλιοκάκη, στη νόσο του Crohn, στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και σε άλλες ασθένειες που σχετίζονται με την πέψη.
Επειδή επί σειρά ετών, είτε σε εμπορικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο εναλλακτικής ιατρικής, οι αναφορές χωρίς καμία τεκμηρίωση συνέδεσαν πάμπολλα παθολογικά προβλήματα με το σύνδρομο διαρροής του εντέρου, (ακόμα και καρκίνο ή αυτισμό στα παιδιά), πυροδοτήθηκε αντιπαράθεση η οποία και παραμένει ενεργός.
Κλείνοντας το μικρό αυτό άρθρο μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν αρκετά και ισχυρά στοιχεία που συνδέουν την θεωρητική σκέψη με ασθένειες όπως προαναφέρθηκαν. Δεν υπάρχουν όμως επαρκείς γνώσεις για κάθε τι. Το μέλλον της ιατρικής έρευνας επομένως θα προσφέρει πολλά. Και πιθανόν θα επιφυλάσσει εκπλήξεις.
δείτε και:
Εντερική χλωρίδα και προβιοτικά. Εφαρμογές και διιστάμενες απόψεις (πρώτο μέρος)
Εντερική χλωρίδα και προβιοτικά. Εφαρμογές και διιστάμενες απόψεις (δεύτερο μέρος)
Εντερική χλωρίδα και προβιοτικά. Εφαρμογές και διιστάμενες απόψεις (τρίτο μέρος)