Εκτιμάται ότι περίπου 50 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με την ασθένεια. Μέχρι το 2050 ο αριθμός αυτός αναμένεται να ανέλθει σε 131,5 εκατομμύρια.
Υπάρχει κληρονομική προδιάθεση για εμφάνιση της νόσου Αλτσχάιμερ; Ρωτούν πολλοί.
Η απάντηση είναι ναι, υπάρχει (και) κληρονομική προδιάθεση. Όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό έχουν τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν τη νόσο (*).
Εν τούτοις οι περιπτώσεις αυτές δεν αποτελούν ποσοστό μεγαλύτερο του 5% επί του συνόλου των κρουσμάτων.
Για το 95% των περιπτώσεων δεν έχουμε ακόμη βρει τι ακριβώς φταίει. Για την ώρα, πιστεύουμε πως πρόκειται για μια πολυπαραγοντική νόσο η οποία προκύπτει τόσο από γενετικά όσο και περιβαλλοντικά αίτια.
(*) στο γενετικό μας υλικό, διαπιστώθηκε πως υπάρχουν μεταλλάξεις και αν κάποιος φέρει μία από αυτές (χρωμοσώματα 1, 14 ή 21) τότε είναι σίγουρο ότι θα εμφανίσει Αλτσχάιμερ.
Η νόσος συνοπτικά:
Πρόκειται για εκφυλιστική βλάβη του εγκεφάλου. Ξεκινάει από την περιοχή του κροταφικού λοβού και σταδιακά επεκτείνεται στον βρεγματικό και στον μετωπιαίο λοβό. Καταστρέφει σιγά – σιγά τα νευρικά κύτταρα και τις μεταξύ τους συνδέσεις.
Ο άνθρωπος που πάσχει χάνει προοδευτικά βασικές ικανότητες όπως η μνήμη, ο προσανατολισμός, η κρίση, ο έλεγχος της συμπεριφοράς και των αναστολών και δεν μπορεί να λειτουργήσει φυσιολογικά.
Χαρακτηριστική βλάβη στην νόσο είναι η εναπόθεση στον εγκέφαλο της παθολογικής πρωτεΐνης ‘’β-αμυλοειδές’’. Αποθηκεύεται μεταξύ των νευρώνων, μέσα στα αγγεία και μέσα στα ίδια τα νευρικά κύτταρα σχηματίζοντας χαρακτηριστικές πλάκες. Το αποτέλεσμα είναι η καταστροφή του εγκεφάλου.
Μπορώ να προλάβω;
Στο κρίσιμο ερώτημα αν μπορούμε να κάνουμε κάτι ώστε να προλάβουμε την εγκατάσταση της σοβαρότατης αυτής ασθένειας, η απάντηση μέχρι σήμερα είναι κλασσική. Χρειαζόμαστε υγιεινή (μεσογειακή) διατροφή, διακοπή του καπνίσματος, έλεγχο των παραπάνω κιλών, σωστή ρύθμιση παθήσεων όπως είναι το σάκχαρο, η χοληστερίνη, η υπέρταση καθώς και φυσική άσκηση.
Όλα τα παραπάνω βοηθούν, συνδυαζόμενα όμως και με πνευματικές ασκήσεις, κοινωνικές συναναστροφές, διάβασμα και άλλες δραστηριότητες.
Κάτι νέο
Υπήρχαν ενδείξεις από καιρό, μια πρόσφατη όμως ανακοίνωση από ερευνητές στον Καναδά (Giuseppe Melacini και συνεργάτες – τμήματα Χημείας και Χημικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο McMaster), τεκμηριώνει πως η επιγαλοκατεχίνη (πολυφαινόλη που υπάρχει στο πράσινο τσάι), εμποδίζει τον καταστροφικό σχηματισμό β-αμυλοειδικών πλακών , παρεμποδίζοντας τη λειτουργία των β-αμυλοειδών ολιγομερών.
Με απλά λόγια, τα ολιγομερή β. αμυλοειδούς, είναι τα μικροσκοπικά μόρια αυτής της πρωτεϊνικής ‘’κολλώδους’’ ουσίας που συσσωρεύονται με τον καιρό, σχηματίζοντας τις πλάκες που διακόπτουν την επικοινωνία μεταξύ των νευρικών κυττάρων, ώστε να προκύψει η νευροεκφυλιστική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μείωση της μνήμης και σκέψης, καθώς και προβλήματα συμπεριφοράς.
Με βάση τα συμπεράσματά τους, οι ερευνητές προτείνουν ότι εκχυλίσματα από πράσινο τσάι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην πρόληψη της νόσου του Alzheimer.
Επομένως θα ήταν ιδιαιτέρως ωφέλιμο κάθε ένας από εμάς να καταναλίσκει 2-3 φλιτζάνια ημερησίως.