Τόσο σε γήινο όσο και συμπαντικό επίπεδο, προσεγγίζουμε τα πράγματα με σημείο αναφοράς τον εαυτό μας. Αυτό βέβαια με βάση την φυσιολογία αλλά και το γνωστικό μας επίπεδο, είναι φυσικό. Και δεν θα το θεωρούσα πρόβλημα, εάν στην συλλογιστική μας, διαθέταμε αρκετό έδαφος για να χωρέσει η ζωή στην πλατύτερη μορφή της, την ολοκληρωμένη, αυτή που αφορά όχι μόνο εμάς αλλά και όλα τα ζώα και τα φυτά, όπου αυτά και αν υπάρχουν.
Στο κάτω – κάτω, μιλώντας για τον κόσμο μας τον γήινο, από αμινοξέα είμαστε καμωμένοι και εμείς, τα ίδια μάλιστα ακριβώς, όπως τα βρίσκουμε και σε ότι άλλο ζωντανό υπάρχει.
Και όπως ξέρετε, καθυστερημένοι βγήκαμε στη σκηνή, σε ένα έργο που παιζόταν χωρίς εμάς για πάμπολλα εκατομμύρια χρόνια, με πρωταγωνιστές φυτά και ζώα.
Τα γράφω αυτά σήμερα με αφορμή μια ανακοίνωση του 2016 που διάβασα καθυστερημένα, μου έκανε εντύπωση και με αναγκάζει να σκεφτώ. Προέρχεται από το πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και αφορά τον Άδωνη που σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι το αρχαιότερο δένδρο της Ευρώπης και βρίσκεται στην Ελλάδα, στα βουνά της οροσειράς της Πίνδου.
Βέβαια κατά καιρούς, ακούμε ή διαβάζουμε και για άλλους εκπροσώπους του φυτικού βασιλείου που κουβαλάνε στην πλάτη τους μεγάλη ιστορία. Όπως για παράδειγμα την αρχαία ελιά της Κρήτης με περίμετρο μεγαλύτερη από 12 μέτρα, που εξακολουθεί αγέρωχη και απτόητη να φτιάχνει τον καρπό της.
Είναι δε πιθανό αυτή η κρητικοπούλα να είναι δένδρο με πολύ μεγαλύτερη ηλικία. Όμως, το καρδιόξυλο της είναι σάπιο και για το λόγο αυτό η επακριβής χρονολόγηση δύσκολη. Για αυτό και η ηλικία της, που εκτιμάται χωρίς επιστημονική επαλήθευση πάνω από 2500 χρόνια, δεν της δίνει επισήμως τον τίτλο της αρχαιότερης κυρίας (*).
Αυτό βέβαια δεν μας εμπόδισε από το να της ζητήσουμε κλωνάρια για να φτιάξουμε στεφάνια στους Ολυμπιακούς, τόσο της Αθήνας όσο και του Πεκίνου τα οποία μας παραχώρησε πρόθυμα. Ενώ κάθε χρονιά δίνει το λάδι της, παραμένοντας πάντα παραγωγική.
Πέρα από αυτό, η υπηρεσία EPOD (Earth Science Picture of the Day) της NASA που συλλέγει και αρχειοθετεί φωτογραφίες, εικόνες, γραφικά και έργα τέχνης με σύντομες επεξηγηματικές λεζάντες και συνδέσμους που επεξηγούν διάφορα άξια λόγου χαρακτηριστικά μέσα στο γήινο σύστημα, την επέλεξε πρόσφατα, ανεβάζοντας στο διαδίκτυο την φωτογραφία της.
Ας γυρίσουμε όμως πάλι στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης.
Ο Άδωνης λοιπόν, ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι σήμερα ηλικίας 1077 χρόνων και ως εκ τούτου ‘’είδε’’ και ‘’άκουσε’’ πολλά.
Ήταν πιτσιρίκος το 941 μ. Χ.,. Ένα μικρό δενδρύλλιο (πεύκο που ανήκει στο είδος Pinus heldreichii γνωστό και ως ρόμπολο). Για αυτό δεν καλοθυμάται το Βυζάντιο που τότε ήταν στις δόξες του, ούτε τους Vikings που ήλθαν από τον βορά μέχρι την Μαύρη θάλασσα.
Όμως το 1041, τον καιρό που ο Μάκβεθ (Macbeth), σκότωσε τον βασιλιά Duncan Ι της Σκωτίας και του πήρε το θρόνο, ο Άδωνις ήταν ήδη 100 ετών.
Το 1191 μ. Χ, αρκετά μεγάλος πια στα 250 του χρόνια, ίσως ‘’άκουσε’’ τις κλαγγές των σπαθιών από τις μάχες των Σταυροφόρων με τον Σαλαντίν στους Άγιους Τόπους, που τις ταξίδευε ο νοτιάς, μαζί με βογγητά, αλαλαγμούς και σκόνη της ερήμου που κατακαθόταν στις πευκοβελόνες του.
Αλλά ο καιρός διαβαίνει γρήγορα. Και για μας, και για τον Άδωνη που όταν το 1441 μ. Χ έγινε 500 χρόνων, ‘’έζησε’’ την παρουσία των Οθωμανών, που κατέκτησαν τότε την Ελλάδα.
Και είδε πολλούς μορφωμένους Έλληνες, να εγκαταλείπουν τον τόπο τους πηγαίνοντας προς τα δυτικά, όπου η Αναγέννηση τους χρειαζόταν και την χρειάζονταν.
Την ίδια χρονιά ο Johannes Gutenberg ετοιμαζόταν να εκτυπώσει, τινάζοντας τις προοπτικές της μάθησης στα ουράνια .
Annus mirabilis για τον Νεύτωνα το 1666 αλλά λίγα χρόνια μετά και για τον Άδωνη ο οποίος (το 1691) κλείνει τα 750 χρόνια του. Θαυμαστό κατόρθωμα αλλά δεν σταματάει.
Συνεχίζει για να καταρρίψει και αυτό το ρεκόρ.
1941. Χιλιόχρονος.
Ο πιτσιρίκος του 941 μ. Χ, έκλεισε χιλιετία. Θα είχε κάθε λόγο να γιορτάζει αλλά η ανθρωπότητα βρίσκεται σε πόλεμο και την γη της πατρίδας που τον έθρεψε πατούν κατακτητές.
Γερμανοί, Ιταλοί και Βούλγαροι.
………………………………………………………………..
(*) Στην Κεφαλονιά, μια άλλη ελιά που δεν έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστή, με περίμετρο ακόμα μεγαλύτερη (16 μέτρα), διεκδικεί τα πρωτεία και θα άξιζε να μελετηθεί.
Βέβαια, σε παγκόσμιο επίπεδο, αναφέρονται δένδρα που είναι πολύ μεγαλύτερα ακόμα και από τα 5 χιλιάδες χρόνια. Έτσι, αναγκαστικά σκεφτόμαστε ότι η ζωή, αυτό το μυστηριώδες και ανεξήγητο φαινόμενο που σε εμάς, τα ζώα κάθε είδους και τα φυτά, σχετίζεται με τα ίδια πάντοτε 4 αμινοξέα που σχηματίζουν DNA και RNA (και περιέχουν όλη την πληροφορία που χρειάζεται για αυτό), θα μας αποκαλύψει στο πέρασμα του χρόνου το μυστικό της μακροζωίας.