Από βιολογικής πλευράς η λέξη θάνατος αναφέρεται στην οριστική κατάπαυση των ζωτικών λειτουργιών ενός οργανισμού.
Συμπερασματικά και κατ’ επέκταση, συνδέεται με το τέλος, την αποσύνθεση και τον αφανισμό.
Χαρακτηριστικό είναι και το συνώνυμο τελευτή που υποδηλώνει ακριβώς αυτό, το τέλος δηλαδή της ζωής.
Κάνω αυτές τις σκέψεις επηρεασμένος από το γεγονός της πρόσφατης απώλειας του σπουδαίου αστροφυσικού Stephen Ηοwking ο οποίος ως γνωστόν δεν έμοιαζε να πιστεύει ότι υπάρχει κάτι πέρα από τον θάνατο.
‘’Πιστεύω ότι η απλούστερη εξήγηση είναι ότι δεν υπάρχει Θεός. Κανείς δεν δημιούργησε το σύμπαν και κανείς δεν καθοδηγεί τη μοίρα μας. Αυτό με οδηγεί σε μια βαθιά συνειδητοποίηση ότι πιθανώς δεν υπάρχει παράδεισος και καμία μεταθανάτια ζωή. Έχουμε αυτή τη ζωή για να εκτιμήσουμε το μεγάλο σχέδιο του σύμπαντος και γι ‘ αυτό είμαι εξαιρετικά ευγνώμων.’’
Από τις 14 Μαρτίου που ο Stephen έφυγε, πέρασε ένας μήνας σχεδόν και η ορθοδοξία γιόρτασε την Ανάσταση και το Πάσχα.
Η αντίθεση είναι σαφής. Και απαιτεί να πάρουμε θέση. Είτε ισχύει ότι ο σπουδαίος επιστήμων έχει δίκιο οπότε κακώς πανηγυρίζουμε και εορτάζουμε, είτε η άποψη του Stephen είναι λαθεμένη και η ζωή δεν τελειώνει ποτέ.
Δεν θα επεκταθώ προκειμένου να υποστηρίξω τη θέση μου (που είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του Άγγλου καθηγητή) και φυσικά δεν θα προσπαθήσω να πείσω κανένα.
Θα αναφέρω μόνο μερικές από τις αλήθειες με τις οποίες όλοι οι επιστήμονες συμφωνούν.
Αλήθεια 1η
Οι άνθρωποι τροφοδοτούν τον εγκέφαλο τους με πληροφορίες που προσλαμβάνουν με τα αισθητήρια όργανα τους, τα οποία αντιλαμβάνονται ερεθίσματα όπως φως, ήχος, οσμή κλπ.
Με τις πληροφορίες αυτές ο εγκέφαλος αποκτά γνώση του περιβάλλοντος κόσμου.
Τα αισθητήρια όργανα είναι ατελή και δεν μπορούν να συλλάβουν όλη την διαθέσιμη πληροφορία. Μόνο μικρό μέρος εξ αυτής.
Ως εκ τούτου η αντίληψη μας για το σύμπαν είναι περιορισμένη και ατελής. Τα συμπεράσματα μας επομένως εμπεριέχουν ισχυρότατο ενδεχόμενο λάθους.
Αλήθεια 2η
Το ορατό σε εμάς σύμπαν, αποτελεί μικρή μερίδα αυτού που μας περιβάλει. Αντιλαμβανόμαστε μόνο ένα μικρό ποσοστό.
Αστρονομικές μετρήσεις υποδεικνύουν ότι πάνω από το 90% του Σύμπαντος (ενδεχομένως και περισσότερο) υφίσταται σε μορφή “σκοτεινής ύλης“.
Η ύλη αυτή δεν εκπέμπει φως ή οποιαδήποτε άλλη ανιχνεύσιμη ακτινοβολία. Επομένως δεν μπορούμε να τη δούμε και η παρουσία της γίνεται αισθητή από τα βαρυτικά φαινόμενα .
Επιπλέον όπως όλα μας υπαγορεύουν, υπάρχει και η σκοτεινή ενέργεια.
Πρόκειται για ένα είδος ενέργειας που διατρέχει όλο το σύμπαν και θεωρείται πως μπορεί να εξηγήσει την διαστολή του η οποία είναι επιταχυνόμενη.
Η σκοτεινή ενέργεια είναι και αυτή αόρατη. Η ύπαρξή της διαπιστώνεται συμπερασματικά, μόνο μέσω της βαρυτικής επίδρασής της.
Μετά από όλα αυτά,
εύκολα συμπεραίνω ότι η ανθρωπότητα και οι επιστήμες της, επί του παρόντος έχουν πειστική και ακλόνητη απάντηση για λίγα μόνο πράγματα, στα οποία δεν περιλαμβάνεται το τι μπορεί να συμβαίνει μετά από τον αφανισμό της ύλης που μας αποτελεί.
Επομένως η κατάθεση της συγκεκριμένης άποψης του διάσημου αστροφυσικού, δεν αποτελεί επιστημονική αλλά προσωπική και ατεκμηρίωτη θέση και δεν έχει βαρύτητα μεγαλύτερη από οποιαδήποτε αντίθετη τοποθέτηση.
Καταλήγοντας μπορώ να πω ότι , εφόσον όλα τα παραπάνω ισχύουν για κάθε άνθρωπο, για την ώρα και το επίπεδο στο οποίο βρισκόμαστε πρέπει να συνομολογήσουμε την αδυναμία μας να δώσουμε επιστημονική απάντηση.
Και εάν η επιστήμη δηλώνει αδυναμία; Θα ρωτήσετε. Τι απομένει σε μια τέτοια περίπτωση;
Μα, φυσικά η Πιστή μας. Τίποτε (επί του παρόντος) άλλο.
Η πίστη που έλεγε στον Stephen ότι θα αφανιστεί, ενώ σε εμένα λέει ότι ο Stephen Μετέστη.
Και μια και ο λόγος για όλα αυτά, καλό είναι να μάθετε ότι η ημερομηνία θανάτου του Stephen συμπίπτει με τα γενέθλια του Άλμπερτ Αϊνστάιν αλλά και με την παγκόσμια ημέρα του μαθηματικού αριθμού ‘’π’’.
Μπαίνω στον πειρασμό να σκεφτώ, υπάρχει άραγε κάποιος σχεδιασμός πίσω από αυτό; Κάποιος υπαινιγμός ίσως;
Αγνοήστε με όμως διότι όπως παραδέχτηκα ήδη, στηριζόμενος στην πίστη, δεν ομιλώ ως επιστήμων αλλά ως Χριστιανός.
