Ο πλανήτης πάνω στον οποίο ζούμε σχηματίστηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου.
Οι πρώιμες εποχές του ήταν γεωλογικά εξαιρετικά βίαιες ενώ υπήρχε συνεχής βομβαρδισμός από μετεωρίτες.
Κάποια στιγμή όμως η Γη ψύχθηκε και η επιφάνειά της στερεοποιήθηκε σε μια κρούστα, σχηματίζοντας τα πρώτα στερεά πετρώματα.
Η συνεχιζόμενη έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, πιθανώς δε και μετεωρίτες που προανέφερα, δημιούργησαν μικρές αρχέγονες ηπείρους, οι οποίες έφθασαν στο σημερινό τους μέγεθος πριν από 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Τις ηπείρους αυτές φανταστείτε τις να συγκρούονται επανειλημμένα και να μεταβάλλουν σχήμα και μέγεθος. Έτσι οι χάρτες της Γης από το μακρινό αυτό παρελθόν, αν υπήρχαν και μπορούσαμε να τους δούμε θα ήταν απόλυτα διαφορετικοί από τους σημερινούς.
Πάνω σε αυτό τον καμβά λοιπόν που περιέγραψα και σας καλώ να τον φανταστείτε, ξεκίνησε η ιστορία της ζωής στη Γη, περίπου 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν από σήμερα.
Όλο το σχέδιο στηρίχτηκε σε τέσσερις θεμέλιους λίθους. Ήτοι τα αμινοξέα
αδενίνη – θυμίνη – κυτοσίνη – γουανίνη
Αρχικά με προκαρυωτικά κύτταρα. Μονήρη δηλαδή κύτταρα χωρίς πυρήνα, όπως είναι τα βακτήρια.
Και στην συνέχεια με την εξέλιξη σε ότι ξέρουμε ως ζωή σήμερα.
Χρονολογικά
Χρειάστηκαν περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο χρόνια για να σχηματιστούν μορφές ζωής πολυκύτταρες, ενώ μόνο τα τελευταία 570 εκατομμύρια χρόνια οι μορφές αυτές εξελίχθηκαν σε αρθρόποδα,
ακολουθούμενα από τα ψάρια (πριν από 530 εκατομμύρια χρόνια),
τα χερσαία φυτά (475 εκατομμύρια χρόνια) και
τα δάση (πριν από 385εκατομμύρια χρόνια).
Τα θηλαστικά στα οποία και εμείς κατατασσόμεθα παρουσιάστηκαν 200 εκατομμύρια χρόνια πριν,
ενώ το είδος Homo sapiens,
στο οποίο ανήκουμε, πριν από μόλις 200.000 έως 300.000 χρόνια
Γιατί όμως ξεκίνησα με αυτή την εισαγωγή; Και ποια σχέση έχουν όλα αυτά με την σημερινή μας ανάρτηση που θα αφιερωθεί στην παρουσίαση μιας ανερχόμενης και διαρκώς βελτιούμενης γνώσης για τα φαρμακευτικά μανιτάρια και τις εντυπωσιακές τους ιδιότητες;
Η αιτία είναι πως θέλω να γίνει απόλυτα κατανοητό ότι πάνω σε αυτό τον πλανήτη που ονομάζεται γη, τίποτα δεν είναι τυχαίο, τίποτα δεν είναι ανεξήγητο και τίποτε δεν είναι μυστηριώδες και μαγικό. Επιπλέον, τίποτα δεν είναι ανεξάρτητο των άλλων και αυτάρκες.
Απλώς εμείς δεν κατανοούμε ότι τα πάντα αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοεξαρτώνται.
Χρησιμοποιούμε όμως τα εργαλεία που διαθέτουμε για να αποκτάμε ολοένα περισσότερη γνώση. Και πλησιάζουμε σε μια βαθύτερη κατανόηση
Μίλησα ήδη για 4 αμινοξέα που βρίσκονται πίσω από κάθε είδος ζωής. Είτε η ζωή αυτή είναι δένδρο ή λουλούδι, είτε είναι κάτι από τα χιλιάδες χιλιάδων είδη που περπατούν, πετάνε ή κολυμπούν.
Του δικού μας είδους περιλαμβανομένου.
Για όλες όμως αυτές τις μορφές της ζωής, από τη στιγμή της ύπαρξης και μετά, κοινό και κρίσιμο σημείο είναι πως τίθεται θέμα επιβίωσης.
Επομένως εξεύρεσης πόρων .
Νερό, φώς, οξυγόνο και τροφικά συστατικά, ώστε να εξυπηρετηθεί η καλή ανάπτυξη και ευημερία καθενός χωριστά.
Επομένως υπάρχει θέμα ανταγωνισμού και πάλης. Πάλης μεταξύ όλων των ειδών, ανόμοιων και ομοειδών αλλά και πάλης με το περιβάλλον.
Όπως θα συμφωνείται φαντάζομαι, η πάλη αυτή ξεκίνησε ταυτόχρονα σχεδόν με το μυστηριώδες φαινόμενο της ζωής. Και συνεχίζεται.
Μέσα στο πελώριο διάστημα που πέρασε λοιπόν, η επίθεση και η άμυνα των έμβιων όντων εφεύρε μηχανισμούς και διαδικασίες, που εξυπηρετούνται από ουσίες και μόρια, κατευθύνονται από οδηγίες που είναι αποτυπωμένες στο DNA και στοχεύουν σταθερά ένα στόχο: την επικράτηση σε ένα περιβάλλον όπου ο ανταγωνισμός δεν αστειεύεται.
Έτσι, κάποια φύκια για παράδειγμα, προκειμένου να αντισταθούν σε βλαπτικές ακτινοβολίες UV παρασκευάζουν χρωστική γνωστή ως ασταξανθίνη. Θαυμαστό μόριο με πάμπολλες ακόμα ιδιότητες.
Ένα μικρόβιο ή ένα παράσιτο επίσης, αναζητεί ξενιστή για του προσφέρει όσα χρειάζεται. Για να το καταφέρει διαθέτει πλήθος μηχανισμών επίσης αποτυπωμένων στο δικό του DNA.
Ο ξενιστής φυσικά έχει τα δικά του όπλα και εφόσον θίγεται, αμύνεται περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικά .
Σε ανώτερο επίπεδο ένας θηρευτής όπως το γεράκι, βλέπει από ψηλά και μακριά ένα φίδι και ορμάει να το αρπάξει. Αυτό μην σας φαίνεται άσχετο με το θέμα μας. Εδώ η παρέμβαση του DNA γίνεται με την φροντίδα ανάπτυξης των ειδικά κατασκευασμένων ματιών του και των γαμψών νυχιών που του χρειάζονται.
Στο ανθρώπινο τέλος είδος, για την επιβίωση και την θαλερή ανάπτυξη, τα διαθέσιμα εφόδια δεν είναι μόνο ο εγκέφαλος , οι διάφορες δεξιότητες και η ευστροφία μας αλλά και όπλα που δεν φαίνονται αλλά είναι απόλυτα χρήσιμα και αναγκαία .
Αναφέρομαι στο ανοσοποιητικό σύστημα φυσικά .
Το ανοσοποιητικό σύστημα ενός οργανισμού είναι πολύπλοκο άθροισμα οργάνων και βιολογικών μηχανισμών και του έχει ανατεθεί το βάρος της άμυνας και προστασίας από επιβλαβείς παράγοντες, όπως είναι τα μικρόβια, οι ιοί, οι μύκητες και τα παράσιτα.
Αποτελείται από πολλά διαφορετικά όργανα και ιστούς. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι ο μυελός των οστών και ο θύμος αδένας. Ακολουθούν αμυγδαλές, σπλήνας, λεμφογάγγλια.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι το πολύπλοκο αυτό σύστημα δεν σχετίζεται μόνο με λοιμώδη νοσήματα αλλά δρα και σε μη λοιμογόνες απειλές, έχοντας ρόλο σε καταστάσεις όπως είναι οι νεοπλασίες (όγκοι), οι μεταμοσχευμένοι ιστοί (όπου το ανοσοποιητικό μπορεί να προκαλέσει απόρριψη του μοσχεύματος, αλλά και ιστοί του ίδιου του οργανισμού κάτι που αν συμβεί οδηγεί στην εμφάνιση των αυτοανόσων νοσημάτων.
Μανιτάρια
Λέμε Μανιτάρι το ορατό μέρος πολυκύτταρων μυκήτων με τη χαρακτηριστική, (συνήθως, αλλά όχι πάντα) μορφή ομπρέλας .
Αυτό που βλέπουμε είναι το σώμα του μανιταριού, δηλαδή το όργανο στο οποίο θα αναπτυχθούν τα σπόρια που θα εξασφαλίσουν τη διαιώνιση του είδους.
Το κυρίως μέρος του μύκητα είναι το υπόγειο και αθέατο μυκήλιο, που αναπτύσσεται στο υπόστρωμα με μορφή μυκηλιακών υφών.
Αν τα αποξηράνουμε, τα μανιτάρια αποτελούνται στο μεγαλύτερο μέρος της ξηράς τους ουσίας (10%) από υδατάνθρακες και πρωτεΐνες. Οι πρωτεΐνες των μανιταριών, λόγω της παρουσίας όλων των βασικών αμινοξέων, είναι υψηλής ποιότητας, πολύ ανώτερες από τις φυτικές πρωτεΐνες, πλησιάζοντας την ποιότητα των ζωικών πρωτεϊνών.
Θα τα βρούμε σε πολλές ποικιλίες (περίπου 3.000 στην Ελλάδα). Είναι ιδιαίτερα θρεπτικά, παρέχοντας πολλές βασικές βιταμίνες και μέταλλα και έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λίπη και νάτριο, ενώ είναι μειωμένης θερμιδικής αξίας
Στον πλανήτη μας υπάρχει μέγα πλήθος (πολλές δεκάδες χιλιάδες; ). Ο καταμετρημένος σήμερα αριθμός υποθέτουμε ότι αντιπροσωπεύει μόνο το 10% των συνολικών μανιταριών που πιθανολογούμε ότι υπάρχουν.
Τα ξεχωρίζουμε σε Βρώσιμα και τοξικά (παραισθησιογόνα, θανατηφόρα) ενώ υπάρχουν βρώσιμα μεν (αλλά ξυλώδη, άνοστα κλπ) .
Όμως πέραν αυτού, ο άνθρωπος διαπίστωσε πως εκτός του ότι τρώγονται, πολλά από αυτά διαθέτουν εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες. Έτσι τα χρησιμοποίησε για αμέτρητες ασθένειες και για αρκετές χιλιάδες χρόνια.
Η χρήση μανιταριών χρονολογείται από τους αρχαίους Αιγυπτιακούς και Κινέζικους πολιτισμούς όπου χρησιμοποιήθηκαν για την προώθηση της γενικής υγείας και της μακροζωίας. Το πρώιμο αρχείο του Materia Medica δείχνει την χρήση μανιταριών για τη θεραπεία ασθενειών.
Τα Μανιτάρια είναι πλούσια σε πολυσακχαρίτες, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες (μέχρι 44,93%), βιταμίνες, φυτικές ίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία και χαμηλές θερμίδες και στερούνται χοληστερόλης.
Ειδικότερα περιέχουν ουσίες που λέγονται β-γλυκάνες, οι οποίες διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα και παρέχουν τις ευεργετικές ιδιότητες στα αποκαλούμενα φαρμακευτικά μανιτάρια σε σύγκριση με τα άλλα φαγώσιμα αλλά όχι φαρμακευτικά.
Προσφέρουν ζωτικά οφέλη για την υγεία, (δρουν ως αντιοξειδωτικά, προκαλούν μείωση της χοληστερόλης, είναι αντι-υπερτασικά, αντιφλεγμονώδη, προσφέρουν ηπατική προστασία, έχουν αντιδιαβητικές, αντι-ιικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες ενώ δεν πρέπει να ξεχαστούν οι νευροπροστατευτικές τους δράσεις).
Ως πρεβιοτικά (με τα περιεχόμενα σάκχαρα τους), καταστέλλουν τα ενδογενή παθογόνα που βρίσκονται μέσα στην γαστρεντερική οδό και μπορούν να τονώσουν την ανάπτυξη ευεργετικών μικροβίων. Οδηγούν έτσι σε αυξημένη ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να αντιστέκεται στα εξωγενή παθογόνα.
Ως γνωστόν το μικροβιακό περιεχόμενο στο έντερο μπορεί αν διαταραχτεί να συμβάλει στην εμφάνιση αρκετών μεταβολικών δυσλειτουργιών, που οδηγούν σε φλεγμονή και νόσο στο έντερο, στο ήπαρ και στον εγκέφαλο, στο δέρμα και αλλού.
Ας τονιστεί επίσης ότι τα μανιτάρια, με την πρεβιοτική τους δράση επηρεάζουν τον ενεργειακό μεταβολισμό και αυτός είναι ένας από τους λόγους που βοηθούν στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας
Το μανιτάρι Reishi (Ganoderma lucidum γνωστό ως Ling Zhi στα Κινέζικα), είναι ένας βρώσιμος τύπος φαρμακευτικού μύκητα που έχει όμως χρησιμοποιηθεί κυρίως για διάφορες θεραπευτικές δράσεις για χιλιάδες χρόνια,
Μπορεί να θεωρηθεί σαν μια αληθινή «σούπερ τροφή». Μεταξύ άλλων διαθέτει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση, συνδέεται με τη μακροζωία, την καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και τη διανοητική διαύγεια.
Έχει τον τίτλο “βασιλιάς των μανιταριών”.
Για χιλιάδες χρόνια σε ολιστικές ιατρικές πρακτικές, συμπεριλαμβανομένης της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής (TCM), τα μανιτάρια reishi θεωρήθηκαν ως φάρμακα που βοηθούν να αντιμετωπίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις του στρες, την φλεγμονή, και διάφορα είδη ορμονικών ανισορροπιών.
Πάμπολλες μελέτες έχουν επανειλημμένα δείξει ότι τα μανιτάρια reishi έχουν αντιοξειδωτικές ικανότητες που τους επιτρέπουν να ενισχύσουν την άμυνα του οργανισμού, κάτι που βοηθά στον καρκίνο, τις αυτοάνοσες ασθένειες, τις καρδιακές και αγγειακές παθήσεις, τις αλλεργίες, τις λοιμώξεις και πολλά άλλα.
Τις τελευταίες δεκαετίες, δεκάδες διαφορετικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στην Ιαπωνία, την Κίνα, τις Η.Π.Α. και το Ηνωμένο Βασίλειο απέδειξαν ότι τα μανιτάρια Reishi είναι σε θέση να προσφέρουν προστασία από πολλές βλάβες ή ασθένειες μεταξύ των οποίων:
φλεγμονή
κόπωση (συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης)
συχνές λοιμώξεις (ουροφόρος οδός, βρογχίτιδα, λοιμώξεις του αναπνευστικού, κλπ.)
ηπατική νόσο
τροφικές αλλεργίες και άσθμα
πεπτικά προβλήματα όπως έλκη στομάχου και σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου
την ανάπτυξη όγκου και τον καρκίνο
δερματικές διαταραχές
αυτοάνοσες διαταραχές
Διαβήτη
Ιογενείς προσβολές, συμπεριλαμβανομένης της γρίπης, του HIV / AIDS ή της ηπατίτιδας
καρδιακές παθήσεις, υπέρταση, υψηλή αρτηριακή πίεση και υψηλή χοληστερόλη
διαταραχές ύπνου και αϋπνία
άγχος και κατάθλιψη
στην επόμενη ανάρτηση η συνέχεια για τα φαρμακευτικά μανιτάρια