Η ψωρίαση είναι φλεγμονώδης διαταραχή με ανοσολογικό χαρακτήρα στην οποία μετέχουν γενετικές και περιβαλλοντικές επιδράσεις.
Σαν αποτέλεσμα, προκύπτει χρόνια, παραμορφωτική, φλεγμονώδης και υπερπλαστική κατάσταση του δέρματος, που χαρακτηρίζεται από σαφώς καθορισμένες ερυθηματώδεις, πλάκες που επηρεάζουν μεγαλύτερες ή μικρότερες δερματικές επιφάνειες αλλά και το τριχωτό της κεφαλής.
Η νόσος είναι καλοήθης και δεν μεταδίδεται. Επηρεάζει εντούτοις σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών λόγω της αισθητικής επίδρασης της αλλοιωμένης φύσης των δερματικών βλαβών.
Με κριτήρια την έκταση της εμπλοκής αλλά και την επίδραση στην ποιότητα ζωής, η θεραπεία εξατομικεύεται.
Τοπική θεραπεία εφαρμόζεται σε ήπιες έως μέτριες περιπτώσεις ενώ συστηματική θεραπεία και η φωτοθεραπεία επιφυλάσσεται για μέτριες έως σοβαρές περιπτώσεις.
Η πλειοψηφία των ασθενών
Πάσχει από περιορισμένη νόσο και ως εκ τούτου μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με τοπικές θεραπείες. Έτσι αυτές είναι ένα σοβαρό όπλο στην θεραπευτική μας φαρέτρα το οποίο πέρα από τις περιπτώσεις όπου δίδεται ως μονοθεραπεία, μπορεί να παίξει και βοηθητικό ρόλο στην διάρκεια φωτοθεραπείας ή συστηματικής θεραπείας.
Όπως δείχνουν διάφορες επιστημονικές εργασίες, η στρατηγική συνδυασμού τοπικής θεραπείας με συστηματική αγωγή και φωτοθεραπεία έχει ικανοποιητικό αθροιστικό αποτέλεσμα.
Επιπλέον διαπιστούται ταχύτερη ανακούφιση των συμπτωμάτων (κνησμός, καυσαλγία κλπ), μείωση της δόσης των συστηματικών φαρμάκων και βελτίωση της ψυχολογικής διάθεσης των πασχόντων. Αναφέρονται εδώ μερικές σχετικές εργασίες.
Stein Gold LF. Topical therapies for psoriasis: Improving management strategies and patient adherence. Semin Cutan Med Surg. 2016;35:S36–44. [PubMed]
Puig L, Carrascosa JM, Belinchón I, Fernández-Redondo V, Carretero G, Ruiz-Carrascosa JC, et al. Adherence and patient satisfaction with topical treatment in psoriasis, and the use, and organoleptic properties of such treatments: A Delphi study with an expert panel and members of the Psoriasis Group of the Spanish Academy of Dermatology and Venereology. Actas Dermosifiliogr. 2013;104:488–96. [PubMed]
Feldman SR, Horn EJ, Balkrishnan R, Basra MK, Finlay AY, McCoy D, et al. Psoriasis: Improving adherence to topical therapy. J Am Acad Dermatol. 2008;59:1009–16. [PubMed]
Menter A, Korman NJ, Elmets CA, Feldman SR, Gelfand JM, Gordon KB, et al. Guidelines of care for the management of psoriasis and psoriatic arthritis. Section 3. Guidelines of care for the management and treatment of psoriasis with topical therapies. J Am Acad Dermatol. 2009;60:643–59. [PubMed]
Lebwohl M, Ting PT, Koo JY. Psoriasis treatment: Traditional therapy. Ann Rheum Dis. 2005;64(Suppl 2):ii83–6. [PMC free article] [PubMed]
Τι χρησιμοποιούμε τοπικά;
Στα διάφορα είδη τοπικής θεραπείας της νόσου χρησιμοποιούνται μαλακτικά, παράγοντες που έχουν κερατινολυτική δράση λιθανθρακόπισσα, σαλικυλικό οξύ, ρετινοειδή, ανάλογα της βιταμίνης D, διθρανόλη, κορτικοστεροειδή καθώς και ανοσορυθμιστές όπως τακρόλιμους και πιμεκρόλιμους κ ά.
Κάποιες από τις εφαρμογές αυτές κρίνονται καλλίτερες και πλέον αποτελεσματικές από άλλες με στοιχεία που λαμβάνονται από διπλές, τυφλές, προοπτικές και μεγάλες εργασίες. Τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτές κρίνονται φάρμακα Α κατηγορίας.
Δεν λύθηκε όμως το πρόβλημα
Ως εκ τούτου οι ανάγκες για αναζήτηση αποτελεσματικότερων και ασφαλών θεραπευτικών παραγόντων παραμένει.
Η πελώρια ποικιλία δραστικών φυσικών ουσιών διευκολύνει την αναζήτηση νέων και πλέον αποτελεσματικών μηχανισμών ενώ οι παραδοσιακές θεραπευτικές τακτικές προσεγγίζονται με νέο ερευνητικό ενδιαφέρον.
Μια τέτοια περίπτωση είναι το hypericum perforatum το οποίο οι Έλληνες γνωρίζουν σαν Βάλσαμο, Σπαθόχορτο , Λειχηνόχορτο, Χελωνόχορτο, βότανο του Αϊ Γιάννη κλπ.
Το βότανο μπορεί να συλλεγεί από όλους και εύκολα να μετατραπεί σε λάδι ή αλοιφή.
Μέχρι την στιγμή αυτή τα ερευνητικά δεδομένα έδειξαν ότι διεισδύει σε μεγαλύτερο βάθος στο δέρμα, ασκεί την δράση του μέσω των ουσιών υπερικίνη και υπερφορίνη, έχει ανοσοτροποποιητικό αποτέλεσμα και σχετίζεται με την αναστολή δράσης κιτοκινών καθώς και τον παράγοντα νέκρωσης όγκων α (TNFa) ο οποίος έχει δειχτεί ότι διαδραματίζει μείζονα ρόλο στην νόσο.
Αν και τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, θα χρειαστούν μεγαλύτερες μελέτες, ενώ αναζητούνται τρόποι βελτίωσης της εφαρμογής του στο δέρμα για να ασκήσει την ευεργετική δράση του σε μεγαλύτερο βάθος.
Για το λόγο αυτό λιποσώματα, μικρογαλακτώματα, τα στερεά λιπιδικά νανοσωματίδια, οι νανοδομημένοι φορείς λιπιδίων και τα μικύλλια δοκιμάζονται στο εργαστήριο ώστε να εγκλωβίζουν το βαλσαμόχορτο στο δέρμα άλλα και το τριχωτό της κεφαλής όταν αυτό συμμετέχει στην νόσο. Φυσικά οι προσπάθειες αυτές δεν αφορούν μόνο το Hypericum αλλά και κάθε άλλο τοπικά εφαρμοζόμενο φάρμακο.
Ας σημειωθεί πως βελτίωση του αποτελέσματος στην τοπική εφαρμογή, μπορεί επίσης να επιτευχθεί με τεχνικές όπως ιοντοφόρηση, ηλεκτροδιάτρηση και λέιζερ που αποσκοπούν σε ενίσχυση της διείσδυσης στην κερατίνη στιβάδα του ψωριασικού δέρματος.
δείτε και:
Σπαθόχορτο, Hypericum, ή βαλσαμόχορτο και ήπια έως μέσης βαρύτητας ψωρίαση.
Ψωρίαση. Απρεμιλάστη: Αποτελεσματική θεραπεία χωρίς ενέσεις και χωρίς παρενέργειες
Ψωρίαση. Συμπτώματα, Διάγνωση, Θεραπεία.
Ψωρίαση. Τι την φουντώνει τι την καταστέλλει
Βότανα στην θεραπεία της ψωρίασης; Γιατί όχι;
Ψωρίαση. Επιτέλους κάτι συμβαίνει;
| Ψωριασική Aρθρίτιδα. Eλάχιστα γνωστή, αρκετά συνήθης |