Η σημερινή επιστήμη, δεν έχει καμία αμφιβολία για το ότι η γήρανση είναι αποτέλεσμα όχι ενός, αλλά σημαντικού αριθμού παραγόντων η αιτιών που λειτουργούν συνεργικά.
Μια συνέπεια είναι ότι όταν δύο ή περισσότερα αίτια συνυπάρχουν και συνεργάζονται, το αποτέλεσμα της δράσης τους με την πάροδο του χρόνου αυξάνεται δραματικά.
Μελέτες που αφορούν ζυμομύκητες και Drosophila φαίνεται να υποστηρίζουν αυτή την άποψη.
Συμπεραίνουμε λοιπόν πως επειδή οι αιτίες της γήρανσης συνεργάζονται, καμία από αυτές δεν είναι σημαντικότερη ή μικρότερης σημασίας, αλλά όλες διαδραματίζουν ουσιώδη ρόλο. Είναι επομένως σαφές ότι η υγεία και η διάρκεια της ζωής μας μπορεί να επεκταθεί σημαντικά, αν εξαλείψουμε ή έστω μετριάσουμε κάποιες από τις αιτίες αυτές, ή ακόμη και μόνο μια εξ αυτών.
Ας δούμε κάτι περισσότερο:
Η γήρανση και οι ασθένειες του ανθρώπου που σχετίζονται με την ηλικία αποτελούν σήμερα μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της ανθρωπότητας. Όχι μόνο για τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές συνιστώσες, αλλά και για οικονομικά βάρη που συνεπάγονται για ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες.
Λίγοι γνωρίζουν πως, παρότι το μέσο προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί εντυπωσιακά στα τελευταία 100 χρόνια, δεν υπήρξε ταυτόχρονη αύξηση του προσδόκιμου υγιούς ζωής. Με άλλα λόγια η παράταση της ζωής μας αν κριθεί με ποιοτικά και όχι ποσοτικά κριτήρια, δεν είναι σήμερα ικανοποιητική.
Για τον λόγο αυτό, οι έρευνες γύρω από την μακροζωία, από την κοινή γνώμη και τα ΜΜΕ, αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό και ανησυχία για το ενδεχόμενο αύξησης του ποσοστού του ηλικιωμένου πληθυσμού και κατ επέκταση των ασθενειών που συνδέονται με τη γήρανση.
Παραδόξως
Διάφορες μελέτες σε ένα ευρύ φάσμα οργανισμών έχουν δείξει ότι η μεγάλη διάρκεια επέκτασης της ζωής, πολύ συχνά δεν συνοδεύεται από αυξημένη αλλά μειωμένη ή καθυστερημένη νοσηρότητα.
Τόσο σε ασπόνδυλα όσο και θηλαστικά (τρωκτικά), αποτελέσματα από πειραματικές μελέτες, δείχνουν κατ επανάληψη ότι ο χρόνιος διατροφικός περιορισμός αλλά και αλλαγές στις μεταβολικές διεργασίες θρέψης και αύξησης, μπορούν να επεκτείνουν τη μακροβιότητα κατά 30-50%.
Αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό και γίνεται περισσότερο αν προστεθεί ότι οι παρεμβάσεις αυτές μπορούν να μειώσουν τον επιπολασμό, την απώλεια της λειτουργικότητας και την εμφάνιση των διαφόρων ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, όπως των όγκων, των καρδιαγγειακών παθήσεων και του νευροεκφυλισμού.
Επιπλέον ο χρόνιος διατροφικός περιορισμός προστατεύει από τον διαβήτη και τη σαρκοπενία που έρχεται μετά από την ηλικία των 60 όπως διαπιστώθηκε σε πειράματα με πιθήκους ρέζους οι οποίοι έζησαν και περισσότερο.
Στους ανθρώπους, τα έως τώρα ευρήματα του χρόνιου διατροφικού περιορισμού είναι επίσης εντυπωσιακά. Προκύπτουν αρκετές μεταβολικές και μοριακές μεταβολές που προστατεύουν από παθήσεις σχετιζόμενες με την ηλικία.
Η επαλήθευση αφορά αλλαγές στους δείκτες για διαβήτη τύπου 2, υπέρταση, καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο και άνοια, ενώ βελτιώνονται και δείκτες λειτουργίας του μυοκαρδίου, του αυτόνομου νευρικού συστήματος και των σκελετικών μυών.
Βέβαια μια τέτοια στερητική θεραπεία όπως ο χρόνιος διατροφικός περιορισμός δεν είναι κάτι εύκολο, ενώ λόγω ανάγκης απόκτησης περισσότερων γνώσεων, δεν μπορούμε σήμερα με απόλυτη σιγουριά να πούμε αν υπάρχουν και ανεπιθύμητες παρενέργειες.
Για το λόγω αυτό, η επιστημονική πρόταση προς το παρόν μιλάει για λιγότερο δραστικές διατροφικές παρεμβάσεις αλλά και φάρμακα που στοχεύουν τις μεταβολικές οδούς θρεπτικής απόκρισης και μιμούνται τα αποτελέσματα του διατροφικού περιορισμού με αποτελεσματικό και ασφαλή τρόπο.
Η ομόφωνη επιστημονική παραδοχή
- Η γήρανση μπορεί να επιβραδυνθεί μέσα από πολλές παρεμβάσεις,
- Η επιβράδυνση της γήρανσης συνήθως καθυστερεί ή αποτρέπει μια σειρά χρόνιων ασθενειών γήρατος.
- Γνωρίζουμε ήδη διαιτητικές και φαρμακολογικές παρεμβάσεις που σχετίζονται με τον μεταβολισμό, τροποποιούν οδούς σηματοδότησης και μπορούν να ληφθούν υπόψη για ανθρώπινη παρέμβαση.
- Διάφοροι επιπρόσθετοι στόχοι είναι φανερό ότι θα συνεχίσουν να εμφανίζονται καθώς η έρευνα εξελίσσεται.
- Η δοκιμή παρεμβάσεων στον άνθρωπο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.
Ελπιδοφόρες στρατηγικές
Όπως προκύπτει από τους εμπειρογνώμονες είναι οι εξής:
- Φαρμακολογική αναστολή του άξονα GH / IGF-1. IGF-1 = Insulin–like growth factor 1 που εκκρίνεται στο συκώτι μετά από διέγερση με αυξητική ορμόνη (growth hormone ή GH).
- Ο περιορισμός πρωτεϊνών και η δίαιτα μείωσης της νηστείας
- Φαρμακολογική αναστολή της οδού TOR-S6K
- Φαρμακολογική ρύθμιση ορισμένων πρωτεϊνών
- Φαρμακολογική αναστολή της χρόνιας φλεγμονής
- Χρόνια χρήση μετφορμίνης (γνωστή κυρίως ως αντιδιαβητικό φάρμακο)
Από τις στρατηγικές αυτές, για τον μη ειδικό αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι 2, 5 και 6 που θα μπορούσαν να περάσουν άμεσα από την θεωρία στην πράξη, πάντοτε όμως με την υποστήριξη ιατρών.
δείτε και
Καλλίτερα γεράματα (και όχι μόνον), με Ασταξανθίνη
Χρόνια φλεγμονή – Ποιες εργαστηριακές εξετάσεις την δείχνουν;
Χρόνια φλεγμονή. Αναζητήστε την και Χτυπήστε την.
νευροεκφυλιστικές παθήσεις και μετφορμίνη
Γεράματα και θεραπεία, υπάρχει;
Άνοια. Τι μπορώ εγκαίρως να κάνω;
Μεταβολισμός, ομοιόσταση, γήρανση και Ενώσεις με αποδεδειγμένη δράση
Γήρανση και αντιγηραντική δράση φυσικών προϊόντων. Τι έχει επιστημονικά
Φυσικά προϊόντα, γήρανση – αντιγήρανση. Οι τρέχουσες γνώσεις. Δεύτερο μέρος.