Χρειάζεται δίαιτα στην ακμή;
Πριν από 50 χρόνια περίπου υπήρξε ερευνητικό ενδιαφέρον για την ενδεχόμενη σχέση της σοκολάτας και της ακμής. Στις καλλίτερα σχεδιασμένες μελέτες που έγιναν (η μεγαλύτερη σε 65 ασθενείς) με την χρήση placebo, (εικονικό φάρμακο), η κατανάλωση σοκολάτας για ένα μήνα, δεν προκάλεσε προβλήματα και οι ερευνητές δεν διαπίστωσαν καμία διαφορά στην σοβαρότητα της νόσου.
Έτσι εμπεδώθηκε μια αντίληψη, γενικότερη μάλιστα και όχι μόνο για την σοκολάτα, που έφθασε μέχρι τις ημέρες μας:
‘’όχι, η ακμή δεν επηρεάζεται από την διατροφή’’
Ωστόσο η επιστήμη δεν είναι στατική και εξελίσσεται. Έτσι οι έρευνες επανεξέτασαν πρόσφατα αυτή την άποψη.
Τα νεότερα
Πιο πρόσφατες έρευνες δίνουν ισχυρά στοιχεία υπέρ της άποψης πως η διατροφή έχει σημαντικό ρόλο στην εγκατάσταση της ακμής.
Συγκεκριμένα έχει τεκμηριωθεί ο ρόλος συγκεκριμένων τροφίμων, όπως τα γαλακτοκομικά προϊόντα, καθώς και διατροφικά πρότυπα χαρακτηριστικά της δυτικής διατροφής, με τροφές που χαρακτηρίζονται από υψηλό γλυκαιμικό φορτίο.
Ας το δούμε αναλυτικότερα.
Τι είναι ο γλυκαιμικός δείκτης (ΓΔ)
Ένας τρόπος να κατατάξουμε τις τροφές που περιέχουν υδατάνθρακες, κατά τον βαθμό στον οποίο αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου αίματος μετά από την κατανάλωσή τους. Για κάθε τρόφιμο η ταξινόμηση γίνεται σε μια κλίμακα από το 0 έως το 100, με το 100 να είναι η τιμή που αντιστοιχεί στα τρόφιμα αναφοράς, όπως η γλυκόζη ή το άσπρο ψωμί. Με το ίδιο επίπεδο υδατανθράκων (50 γραμμάρια) τα τρόφιμα με υψηλό ΓΔ οδηγούν σε μεγαλύτερη αύξηση τα επίπεδα σακχάρου αίματος, ενώ τα τρόφιμα χαμηλού ΓΔ προκαλούν μικρότερη αύξηση στο σάκχαρο.
Διάφοροι παράγοντες σχετίζονται και επηρεάζουν τον γλυκαιμικό δείκτη όπως είναι η επεξεργασία του, το είδος του αμύλου, ο τρόπος που μαγειρεύτηκε, οι διαιτητικές του ίνες και το είδος τους και βέβαια η ίδια η φύση του τροφίμου
Τι είναι το γλυκαιμικό φορτίο (ΓΦ)
Επειδή ο γλυκαιμικός δείκτης σχετίζεται με την ποιότητα και όχι με την ποσότητα των υδατανθράκων ενός τροφίμου, προστέθηκε η έννοια του γλυκαιμικού φορτίου που έχει σημαντικό ρόλο. Πρόκειται για την ποσότητα των υδατανθράκων και υπολογίζεται με την εξίσωση: ΓΦ = (ΓΔ / 100) * περιεκτικότητα τροφίμου σε υδατάνθρακες
Τα τρόφιμα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη έχουν συνήθως και χαμηλό γλυκαιμικό φορτίο. Εν τούτοις τρόφιμα με μέτριο ή ακόμα και υψηλό γλυκαιμικό δείκτη μπορεί να κυμαίνονται από χαμηλό έως και πολύ υψηλό γλυκαιμικό φορτίο.
Έχει διαπιστωθεί ότι η ακμή δεν παρουσιάζεται σε πληθυσμούς όπως οι Παπούα στη Νέα Γουινέα ή και στην Παραγουάη. Το γεγονός αυτό οδήγησε τους ερευνητές να εξετάσουν το ρόλο της Δυτικής δίαιτας, η οποία τυπικά αντιστοιχεί σε πρόσληψη τροφών με υψηλό γλυκαιμικό φορτίο.
Το γλυκαιμικό φορτίο λαμβάνει υπόψη την ποσότητα των καταναλωθέντων υδατανθράκων καθώς και την απορρόφηση τους. Τα τρόφιμα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη, όπως η ζάχαρη, το λευκό ψωμί και το λευκό ρύζι, απορροφώνται ταχέως, οδηγώντας σε υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης στον ορό και αντίστοιχα αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης. Η ινσουλίνη και ο ινσουλινοειδής παράγων IGF-1 έχει αποδειχθεί ότι αυξάνουν την παραγωγή σμήγματος, διεγείρουν τη σύνθεση επινεφριδικών ανδρογόνων και αυξάνουν τη βιοδιαθεσιμότητα των ανδρογόνων, τα οποία παίζουν ρόλο στην παθογένεση της ακμής.
Σε μια διατροφή με χαμηλό γλυκαιμικό φορτίο διάρκειας 10 εβδομάδων προέκυψε βελτίωση της ακμής που αποδείχτηκε με ιστοπαθολογική εξέταση δερματικών δειγμάτων που αποκάλυψαν μειωμένη φλεγμονή και μειωμένο μέγεθος σμηγματογόνων αδένων.
Σε μια άλλη δίαιτα με χαμηλό γλυκαιμικό φορτίο διάρκειας 12 εβδομάδων προέκυψε βελτίωση της ακμής , με αντίστοιχη βελτίωση στην ευαισθησία στην ινσουλίνη, μείωση της βιοδιαθεσιμότητας τεστοστερόνης και μείωση των ανδρογόνων των επινεφριδίων.
Γάλα και γαλακτοκομικά
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι έρευνες κατέληξαν σε μια ασθενή συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης γαλακτοκομικών προϊόντων και της ακμής. Παρόμοια ευρήματα έχουν παρατηρηθεί από τους ερευνητές στην Ιταλία και στη Μαλαισία.
Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει μια ισχυρότερη σχέση με το αποβουτυρωμένο γάλα σε σύγκριση με άλλους τύπους γαλακτοκομικών προϊόντων.
Πιθανή εξήγηση:
Ένας μηχανισμός που προτείνεται σχετίζεται με ορμόνες. Δεδομένου ότι το γάλα προορίζεται να αυξήσει την ανάπτυξη των μόσχων, περιέχει εκ φύσεως αυξητικές ορμόνες και αναβολικά στεροειδή.
Ένα άλλο ενδεχόμενο σχετίζεται με την περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες των γαλακτοκομικών προϊόντων, με αποτέλεσμα να έχουμε αύξηση στην ινσουλίνη του ορού και στον ινσουλινοειδή αυξητικό παράγοντα-1 (IGF- 1).
Τέλος, σε πολλές αγελάδες γαλακτοπαραγωγής χορηγείται βόεια αυξητική ορμόνη για να αυξήσουν την παροχή γάλακτος. Το γάλα από αυτές τις αγελάδες έχει αποδειχθεί ότι περιέχει υψηλότερα επίπεδα IGF-1.
δείτε και: Δίαιτα και Δέρμα (ακμή, έκζεμα, ψωρίαση, καρκίνος, γήρανση, κ.ά.).
ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης